ΠΟΡΕΙΑ...

...και δακρυγόνα βεβαίως βεβαίως! Χθές πήγα στην πορεία που γινότανε ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16, όπου μερικοί σύλλογοι είχανε πάρει απόφαση να μπούν μέσα στο υπουργείο να δώσουνε τα ψηφίσματά τους στον υπουργό, κάτι το οποίο εφενός μεν είναι δικαίωμα των πολιτών αφετέρου είναι υποχρέωση των κυβερνόντων σε μια δημοκρατία. Και βέβαια μαντέψτε, οι πύλες ήτανε κλειστές και δεν τις ανοίγανε παρά το οτι τους το ζητήσαμε αρκετές φορές. Δηλαδή τους κερατάδες, τους ψηφίζουμε, τους πληρώνουμε, τους βάζουμε μέσα στα υπουργεία να νομοθετούν και να καθορίζουν τις ζωές μας και όταν κάνουνε μια μαλακία και θέλουμε να τους παραθέσουμε τις αποφάσεις των συλλόγων μας και γενικότερα την άποψή μας, μας κλείνουν τον δρόμο, ως άλλοι μεσαιωνικοί φεουδάρχες. Και βεβαίως σε πιάνει δικαιολογημένα τέτοια λύσα που δεν θέλεις πια απλώς να μπείς στο υπουργείο να δώσεις ψήφισμα αλλά να επαναστατήσεις. Τελικώς ο κόσμος άρχισε να κουνάει την πόρτα, μέχρι που έσπασε μετά απο κάνα 30λεπτο κούνημα. Όλη αυτήν την ώρα ούτε ένας αστυνομικός δεν εμφανίστηκε να μας σταματήσει για καταστροφή δημόσιας περιουσίας, αλλά με το που μπήκαμε μέσα στο προαύλιο, και παραταχθήκαμε ήρεμοι, μέχρι να μαζευτεί η επιτροπή που θα πήγαινε τις αποφάσεις συλλόγων στον υπουργό, εμφανίστικαν οι αστυνομικοί, οι οποίοι με συνοπτικές διαδικασίες πέταξαν δακρυγόνα και μας έδιωξαν από το υπουργείο. Με δυο λόγια, χεστήκανε για την καταστροφή δημόσιας περιουσίας που τόσες πολλές φορές επικαλούνται. Ο μόνος σκοπός των αστυνομικών τελικά είναι αυτή που λέει και το σύνθημα 'Και για να μη ξεχνάτε ποια είναι η δουλειά σας, σκυλιά φυλάτε τ'αφέντικά σας'.