ΓΙΑ ΤΟ 16 (part 1)

Λοιπον... Αρχίζουμε κάνοντας την διευκρίνηση οτι εδώ κατατείθονται προσωπικές απόψεις. Οπότε ότι έχετε να πείτε αφορούν εμένα και όχι απαραίτητα το σύνολο των φοιτητών (θα αποφύγω τον όρο κίνημα γιατί κάτι παθαίνω!). Επίσης σε πρώτη φάση θα κάνω την κριτική μου για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και κάποια σημεία για τον νόμο πλαίσιο και σε άλλο post θα δώσω τις προτάσεις μου.

Οι ενστάσεις μου βασίζονται σε δύο άξονες, αλληλένδετους μεταξύ τους. Ο πρώτος αφορά το γεγονός οτι με την αναθεώρηση του άρθρου 16 ανοίγει ουσιαστικά ο δρόμος για την επιβολή διδάκτρων στα δημόσια που πάμε ήδη εμείς. Κι επειδή ήδη αυτά τα πληρώνουνε οι Έλληνες με την μορφή φορολογίας διερωτάται κανείς, γιατί να πρέπει να τα ξαναπληρώσουνε. Δεν νομίζω επίσης οτι υπάρχει καμμία περίπτωση να κανενός είδους φορολογικών ελαφρύνσεων ως αποτέλεσμα της επιβολής διδάκτρων. Για το αν θα μπούνε επίσης δίδακτρα στα δημόσια ας μην αμφιβάλουμε καθόλου. Αυτό γίνεται συστηματικά σε όλα τα ξένα δημόσια πανεπιστήμια και επίσης είναι γνωστή η τάση των Ελληνικών κυβερνήσεων να ιδιωτικοποιούν ότι δεν θέλουνε να χρηματοδοτήσουνε. Ήδη υπάρχουνε τμήματα ΤΕΙ τα οποία δεν λειτουργούνε, λόγω υποχρηματοδότησης. Πιστεύετε οτι με την αναθεώρηση θα τα χρηματοδοτήσουνε ή οτι απλώς θα τα δώσουνε σε ιδιώτες, δήμους ή εκκλησίες; Κι αν το πιστεύετε γιατί δεν το κάνουν απο τώρα; Έτσι λοιπόν, αύριο μεθαύριο, είτε δεν θα μπορούμε να στέλνουμε τα παιδιά μας στο πανεπιστήμιο γιατί δεν θα μπορούμε να ανταπεξέλθουμε οικονομικά στο νοίκι, στα κοινόχρηστα, στην τροφή και στην γραφική ύλη που ΗΔΗ απαιτούνται, αλλά θα έχουμε να δίνουμε και δίδακτρα. Είτε τα παιδιά θα παίρνουνε άτοκα δάνεια (όπως ήδη λένε οι εκπρόσωποι της ΔΑΠ) και να δουλεύουνε παράλληλα, με αποτέλεσμα αφενός μεν να ξεκινάνε την επαγκελματική τους ζωή χρεωμένοι στις τράπεζες και αφετέρου δε να μην έχουνε χρόνο για προσωπική ζωή και καλλιέργεια, αφού το δίπτυχο πανεπιστήμιο-δουλειά λίγα περιθώρια θα αφήνει για κάτι τέτοιο. Ειδικά με ένα δάνειο να κρέμεται πάνω απο το κεφάλι σου. Εν ολίγης πανεπιστήμια θα υπάρχουνε μόνο για όσους μπορούνε να το πληρώσουνε. Ναι ακόμα και το δημόσιο, στο οποίο είναι γνωστό οτι περνάς αφού έχεις ήδη πληρώσει επι 2 χρόνια τουλάχιστον φροντιστήρια και τέτοια.

Ο δεύτερος άξονας αφορά το κράτος. Πως εγώ, σαν πολίτης, να εμπιστευθώ ένα κράτος που κακοδιαχειρίζεται συστηματικά την περιουσία που (κακώς) του εμπιστεύτηκε ο λαός; Πώς ένα τέτοιο κράτος θα είναι ικανό να θεσμοθετήσει ένα σύστημα στο οποίο θα υπάρξουνε ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα οποία θα λειτουργούν σωστά, την στιγμή που δεν μπορεί καν να διαχειριστεί τα του οίκου του σωστά; Και ειδικά όταν τα σκάνδαλα οργιάζουνε; Και ειδικά όταν είναι γνωστό οτι υπάρχουνε πελατιακές σχέσεις μεταξύ πολιτών και πολιτικών. Και μάλιστα όσο πιο 'επιφανής' ο πολίτης, τόσο καλύτερες οι πελατειακές σχέσεις και τόσα περισσότερα προνόμια έχουνε οι πολίτες αυτοί. Και να μην γελιώμαστε, πανεπιστήμιο, δεν θα ανοίξω εγώ κι εσύ, αλλά κάποιος που θα τα έχει. Ποιός θα τα ελέγχει; Γιατί η επιτροπή ανταγωνισμού, που υποτείθεται θα έλεγχε την αγορά και τέτοια, είδαμε πως λειτουργεί. Να μην αναφέρω το ακόμα πιο εφιαλτικό σενάριο, να ανοίξει πανεπιστήμιο η εκκλησία! Ο οποίος Χουντόδουλος, ήδη κάνει ελεεινή προπαγάνδα απο τα Μ.Μ.Ε. πόσο μάλλον απο ένα πανεπιστήμιο που του ανήκει. Έτσι στην επόμενη δικτατορία, κανείς δεν θα πάρει χαμπάρι, όλοι θα διαβάζουμε...

Η σύνδεση των δύο αξόνων γίνεται στο γεγονός οτι το κράτος συστηματικά κακοδιαχειρίζεται το δημόσιο, το οποίο τελικώς φτάνει στο σημείο να απαξιώνεται και τελικώς όταν όλοι το έχουνε στην συνείδησή τους σαν κάτι κακό και ζημιογόνο (πράγμα πολλές φορές σωστό, σαν αποτέλεσμα χρόνιας κακοδιαχείρισης) αυτό να ξεπουλιέται σε ιδιώτες ή να χρειάζεται απο δωρεάν (ή χαμηλού κόστους) να το πληρώνεις. Απο τέτοια παραδείγματα, πολλά τα τελευταία χρόνια...

Εν κατακλείδι, δεν με νοιάζουνε και πολύ τα ιδιωτικά σαν θεσμός, γενικά. Ειδικά όμως στην Ελλάδα και με τις παρούσες συνθήκες θα ήτανε καταστρεπτικά. Σε κάθε περίπτωση, το κράτος ας βουτήξει το κεφάλι του στα σκατά που δημιούργησε στα δημόσια πανεπιστήμια, ας τα καθαρίσει όλα, ας λειτουργήσουνε όπως ΠΡΕΠΕΙ να λειτουργήσουνε και μετά βλέπουμε αντικειμενικά αν υπάρχει ανάγκη ή όχι για ιδιωτικά. Προσωπική εκτίμηση; Δεν θα τα χρειαζόμαστε. To be continued...