Τετάρτη, Απριλίου 25, 2007

ΠΕΡΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ...


Εδώ και καιρό ήθελα να κάνω ένα post σχετικά με τις διαφημίσεις και το πόσα προβλήματα δημιουργούν, πόσο παραπληροφόρηση και πλύση εγκέφαλου είναι. Και είναι όλα αυτά μαζί ταυτόχρονα, οδηγώντας σε έναν φαύλο αδιέξοδο κύκλο, που μας αναγκάζει να τρέχουμε πίσω από κατασκευασμένες επουσιώδεις ανάγκες, στερώντας μας τον χρόνο να ασχοληθούμε με τις πραγματικές και ουσιαστικές ανάγκες μας.

Το κόλπο είναι απλό. Θέλουμε να διαφημίσουμε ένα προϊόν. Τι κάνουμε; Το συνδέουμε με μια ιδέα-ιδανικό-κατάσταση γενικώς αποδεκτό. Και στην συνέχεια με διαφημιστικά σποτάκια, συνδέουμε το προϊόν αυτό με αυτές τις ιδέες-ιδανικά-καταστάσεις. Με πολύ καλή μουσική, φοβερές, ομολογουμένως, ιδέες προβολής των ιδανικών αυτών, επίσης πολύ καλή σκηνοθεσία, φωτογραφία, ενίοτε χιούμορ και κατά καιρούς και πολύ ελκυστικούς πρωταγωνιστές. Κυρίως ημίγυμνες γυναίκες, αλλά κι άντρες όπου αυτό κριθεί απαραίτητο.
Θέλεις ουσιαστική και προσωπική επικοινωνία; Την τάδε μάρκα κινητό και την τάδε εταιρία σύνδεσης. Θέλεις να νιώθεις ελεύθερος και κύριος του εαυτού σου; Πιες το τάδε ουίσκι. Θέλεις να αρέσεις στο άλλο φύλο και να γοητεύεις; Αγόρασε το τάδε αμάξι. Κι ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Κερασάκι στην τούρτα είναι το περίφημο lifestyle, που σου ορίζει το γούστο και την ζωή σου γενικότερα. Το τάδε είναι κακόγουστο και φτηνιάρικο, αν θέλεις να είσαι sic, στην μόδα, trendy και in γενικότερα πρέπει να κάνεις αυτό, εκείνο, να πας στο τάδε μαγαζί, να ξοδέψεις έτσι τα χρήματά σου.

Αυτό το προβάλουμε συνεχώς, από τηλεόραση, ραδιόφωνα, πινακίδες, υπάρχει παντού γύρω μας. Και τελικά ο κόσμος την πατάει όπως στο γνωστό πείραμα του Pavlov με τον σκύλο του, όπου ο Pavlov χτύπαγε καμπανάκι και έδινε στο σκύλο τροφή. Με την επανάληψη αυτής της διαδικασίας ο σκύλος συνέδεσε τόσο πολύ τον ήχο με το φαΐ, που στο τέλος του τρέχανε τα σάλια, μόνο στο άκουσμα του ήχου, ακόμα κι αν δεν του δινότανε τροφή. Στο υποσυνείδητο μας, θέλοντας και μη γίνεται η σύνδεση αυτή, εκτός κι αν κάποιος βαυκαλίζεται ότι ελέγχει τόσο απόλυτα το υποσυνείδητό του. Και τελικά πέφτεις στο τριπάκι της κατανάλωσης για να βιώσεις όλες τις καταστάσεις που σου έχουνε γεμίσει το μυαλό οι διαφημίσεις.

Στο καπάκι έρχονται και οι ρεκλάμες των τραπεζών με τα δάνεια, που σου παρέχουν χρήματα γρήγορα κι εύκολα. Ή ακόμα χειρότερα σε ψάχνουν οι ίδιοι, να σου δώσουν πιστωτικές κάρτες με κάθε λογής ειδικά προνόμια, για να αγοράζεις πιο εύκολα. Αλλά με ποιο κόστος; Να βρεθείς χρεωμένος μέχρι τον λαιμό στην τράπεζα, πνιγμένος στα χρέη κι αναγκασμένος να δουλεύεις σαν το σκυλί όλη μέρα, χωρίς να μπορείς να πάρεις ανάσα, μην έχοντας καλά καλά τον χρόνο να απολαύσεις ότι αγόρασες με τα χρήματα τα οποία ξεπληρώνεις με αυτήν ακριβώς την σκληρή εργασία σου.

Αλλά και που τελικά αγοράζεις αυτά τα προϊόντα βιώνεις όλα αυτά που προβάλλονται από τις διαφημίσεις; Ρητορική ερώτηση. Κανένας δεν ένιωσε πραγματικά ελεύθερος επειδή ήπιε από το τάδε ουίσκι. Ίσως για κάποια στιγμή να ένιωσε αυτήν την ψευδαίσθηση, αλλά την αμέσως επόμενη στιγμή ή μέρα, η αίσθηση αυτή πνίγηκε στην καθημερινότητα. Αντίθετα, για την κατάκτηση τέτοιων βιωμάτων-καταστάσεων-ιδανικών, χρειάζεται πολύ δουλειά. Δουλειά που καμία σχέση δεν έχει με την έμμισθη εργασία. Θέλει εσωτερική δουλειά, που απαιτεί χρόνο. Χρόνο που σου στερούν τα χρέη που τρέχουνε. Που τα δημιούργησες για να αγοράσεις κάτι, ώστε κάποια στιγμή να βιώσεις την ψευδαίσθηση ενός σημαντικού συναισθήματος. Ότι έχεις πραγματική, βαθιά επικοινωνία με τους ανθρώπους γύρω σου. Ότι είσαι γοητευτικός και αρέσεις στο άλλο φύλο. Ότι είσαι ελεύθερος και κύριος του εαυτού σου.

Θα ήθελα κάποια στιγμή να γίνει μια σοβαρή, επιστημονική έρευνα πάνω στο πως επηρεάζουν οι διαφημίσεις το υποσυνείδητό μας, οδηγώντας μας να αναζητούμε την ευτυχία μας στην κατανάλωση προϊόντων. Όπως επίσης θέλω να δω και ποιος θα την χρηματοδοτήσει μια τέτοιου είδους έρευνα…

1 Comments:

At 2:55 π.μ., Απριλίου 26, 2007, Anonymous Ανώνυμος said...

ποτέ δεν θα γίνει τέτοια έρευνα για προφανής λόγους...δεν θα βρεθεί κανείς να χρηματοδοτήσει μία έρευνα που θα επιβεβαιώσει αυτό που όλοι υποψιαζόμαστε(προσωπικά είμαι σίγουρος)...σιγά μην βγάλουν τα μάτια τους
grasp from your soul, don't let it steal your eyes

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home