ΠΟΔΗΛΑΤΑΔΑ

Χόρτα και φασουλάδα (άσχετο αλλά έκανε ρίμα). Αχχχ καλό πράγμα να ξεσκουριάζεις τα γέρικα κόκαλά σου μια στις τόσες. Χθές λοιπόν πήραμε τα ποδήλατα με τον Javier, τον συγκάτοικό μου, τον οποίο βλέπετε περιχαρή στην φωτογραφία μετά το πέρας της ανάβασης και ανεβήκαμε στο βουνό. Ο Javier έχω να πώ οτι είναι και γαμώ τα παιδιά και με μια λέξη είναι ένα crack (που λένε και οι ντόπιοι) Η διαδρομή ήτανε αρκετά μεγάλη, καμμιά 16 χιλιόμετρα και πρέπει να πώ οτι μου'φυγε η μαγκιά μιάς και η ανηφόρα δεν ήταν παίξε γέλασε... Πάντως η διαδρομή ήτανε πολύ όμορφη με ανηφορικά και κατηφορικά κομμάτια να εναλάσονται και ένα φοβερό στροφιλίκι που έκανε τις καταβάσεις απίστευτα διασκεδαστικές αλλά και ελαφρώς επικίνδυνες, μιάς και ήτανε αρκετά γρήγορες και πολλές φορές έβγαζες την στροφή οριακά, με αμάξια να σε ακολουθούν και να έρχονται απο το αντίθετο ρεύμα με μια σεβαστή ταχύτητα. Τελικώς γυρίσαμε σώοι στο σπίτι, έκανα ένα γρήγορο μπάνιο και βγήκα να βρώ φίλους έξω, όπου τελικά ήταν μαζί με άλλη παρέα στην παραλία. Εκεί γνώρισα και μια ιδιαίτερα συμπαθητική Ιταλίδα ονόματι Φρατζέσκα, ανάμεσα σε όλους τους άλλους. Τελικώς περάσαμε μια όμορφη βραδιά, που όμως έλειξε λίγο νωρίς μιας και δεν ήμουνα εξοπλισμένος για παραλία και το κρύο δεν παλευότανε μετά τις 2.