Δευτέρα, Ιουλίου 24, 2006

PING-PONG


Χθές πήγα με τουσ συγκατοίκους μου για ping-pong. Στην Βαρκελώνη τα πάρκα έχουνε τραπέζια όπου μπορείς να παίξεις ping-pong, αρκέι βέβαια να έχεις τις δικές σου ρακέτες και μπαλάκι. Τα τραπέζια βέβαια δεν είναι και πρώτης κατηγορίας (γι'αυτό έχασα άλλωστε) και το διχτάκι είναι μεταλικό κι όχι κανονικό, αλλά την δουλειά του την κάνει. Έτσι πήγαμε στο κοντινότερο πάρκο που υπάρχει στο σπίτι μας, το οποίο είναι κι αρκετά μεγάλο, όπως άλλωστε τα περισσότερα πάρκα στην Βαρκελώνη και ευτυχώς πιάσαμε το καλό το τραπέζι. Πρώτο τραπέζι πίστα δηλαδή :Ρ Όπως είπα και πιο πρίν έχασα, διότι βεβαίως εγώ είμαι καλός μόνο σε κλειστούς χώρους και με συνθήκες υψηλού πρωταθλητισμού, οπότε δεν μπορούσα να αποδώσω καθόλου σε ανοιχτό χώρο :Ρ Τελικά πρωταθλητής σπιτιού ανακυρήχθηκε ο Javi (στα αριστερά της φωτογραφίας) χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ, αν και ήτανε κοντά στο να χάσει ένα απο μένα. Με νίκησε τελικά 21-19 και θα ήτανε ιστορική στιγμή καθώς δεν έχει χάσει ποτέ κανένα σετ, είτε απο μένα είτε απο τον Santi (στα δεξιά της φωτογραφίας) Πάντως μεγάλο κόλλημα το ping-pong, ακόμα κι αν χάνεις. Πάλι καλά που άρχισε να βραδιάζει σε κάποια φάση, γιατί όσο καθόμασταν, τόσο πιο ρεζίλι μας έκανε ο Javi...

4 Comments:

At 2:34 μ.μ., Ιουλίου 24, 2006, Blogger κaτeρina said...

χαχα!!!

μου άρεσε ο λόγος που έχασες!!!


_χτες διάβασα «ο αστερίξ στην ισπανία»...πολύ γέλιο...

ολέ!
:)

 
At 7:12 μ.μ., Ιουλίου 24, 2006, Anonymous Ανώνυμος said...

Ase arh ki egw san kai sena 8ymamai hmoun paliotera, olo se kati pana8lia trapezakia phgaina kai epaiza ping-pong...Gi ayto meta apofasisa oti den yphrxe trapezaki ikano na anteksei thn klash mou kai ta parathsa...

 
At 2:01 π.μ., Ιουλίου 25, 2006, Anonymous Ανώνυμος said...

Megalos o Rafa...

 
At 1:02 μ.μ., Ιουλίου 27, 2006, Blogger unpaiktable said...

Τελευταία μου διάκριση στο Ping-Pong είναι το χρυσό στο ομαδικό της Έκτης δημοτικού.. Ήμασταν 3 παιδάκια που δεν είχαν στην ομάδα τους κανένα από τα "αστέρια" του σχολείου.. Κι όμως, κοιτούσαμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Μου την είχε δώσει που σχεδόν κανείς δεν αναγνώριζε το επίτευγμα μας.. Όλοι έλεγαν "ναι καλά, ομαδικό.. άλλο το μαδικό, άλλο το ατομικό". Άραγε τα άλλα 2 παιδάκια (μαντράχαλοι σήμερα) το θυμούνται; Πώς πέρασε ο καιρός..

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home