BIRTH DAY

Χθές που λέτε είχα τα γενέθλιά μου και έκλεισα τα 26 μου. Πολλά πράγματα δεν έκανα, για μια μπύρα πήγα με τον φίλο μου τον Παύλο το βράδυ, αλλά γενικά προβλέπεται καλό πάρτυ το Σάββατο. Μόνο που κι αυτά τα γενέθλιά μου πέρασαν με άσχημη διάθεση. Ένα τηλέφωνο που θα ήθελα να έρθει και δεν ήρθε και οτι τον τελευταίο αρκετό καιρό είμαι μπλοκαρισμένος συναισθηματικά, με αποτέλεσμα να μη με συγκινεί τίποτα, ήρθαν κι έδεσαν. Βέβαια χθές έκανα κουβέντα για αυτό, πράγμα που συνήθως αποφεύγω και κάπως λίγο με ξαλάφρωσε, αλλά και πάλι δεν άλλαξε και τίποτα. Στα ίδια more or less. Και το χειρότερο δεν ξέρω τι να κάνω για την κατάσταση αυτή. Μάλλον ξέρω, αλλά δεν μπορώ καθ'ότι είναι κάτι που ίσως δεν εξαρτάται μόνο απο μένα. Γενικά στο θέμα αυτό μου βγαίνει μια κούραση και ώρες ώρες μια παραίτηση. Θέλω να 'ξεκουραστώ' απο αυτήν κατάσταση. Και το τραγούδι του Dylan είναι αυτό που περιγράφει το όλο συναίσθημά μου...

Mama, take this badge off of me
I can't use it anymore
It's gettin' dark, too dark for me to see
I feel like I'm knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door

Mama, put my guns in the ground

I can't shoot them anymore.

That long black cloud is comin' down

I feel like I'm knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door