ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Μόλις γύρισα απο την σχολή μου, η οποία σήμερα μόνο τελούσε υπο κατάληψη, για να μπορέσει ο κόσμος να κατέβει στην κοινή πορεία εκπεδευτικών, φοιτητών και μαθητών απρόσκοπτος απο τα μαθήματά του. Μέσα στις εκδηλώσεις της κατάληψης ήτανε και η προβολή μιας ταινίας-ντοκυμαντέρ που σκηνοθετήθηκε, τραβήχτηκε και μονταρίστικε απο παιδιά του πολυτεχνίου και αφορά τα γεγονότα του Μάη-Ιούνη, των φοιτητικών κινητοποιήσεων. Το ντοκυμαντέρ είναι μεγάλο σε διάρκεια, κρατά 4 ώρες περίπου, αλλά κατα την άποψή μου δεν είναι κουραστικό, μιάς και δίνει την εικόνα σχετικά με τα γεγονότα απο πολλές οπτικές γωνίες. Υπάρχουν συνεντεύξεις αρκετές, όπου προσεγγίζονται αρκετά θέματα, απο πολιτική ανάλυση των αντιδράσεων της κυβέρνισης και των ΜΜΕ μέχρι και τις εκδηλώσεις και τα δρώμενα μέσα στην σχολή. Βεβαίως και για τις πορείες, αλλά και για τις παραταξιακές 'συγκρούσεις' μέσα στο κίνημα, που επίσης παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Αυτό που πρέπει να πώ είναι οτι βλέποντάς το λυπήθηκα που έχασα κάτι τόσο μεγάλο. Και μιλάω κυρίως για το αίσθημα του να καταλαμβάνεις και να διαχειρίζεσαι εσύ αυτό που σου ανήκει, τον χώρο που περνάς το μεγαλύτερο μέρος της μέρας σου και να τον 'τρέχεις'-λειτουργείς με βάση τα δικά σου θέλω και πρέπει. Την αίσθηση οτι είσαι κύριος της καθημερινότητάς σου και κατα συνέπεια της ζωής σου και μάλιστα του σημαντικότερου κομματιού της. Της μικρής και 'ασήμαντης' καθημερινότητάς της. Γιατί αυτό αξίζει περισσότερο πιστεύω, πέρα απο το τι κέρδισε, πρόκειται να κερδίσει ή να χάσει αυτό και όποιο άλλο κίνημα. Γενικά προβλέπεται να κυκλοφορήσει, οπότε έχετε και τον νού σας, αν το πετύχετε πάρτε το, αξίζει και μόνο να το δείτε. Σύντομα ελπίζω να έχω κι εγώ την δικιά μου κόπια πάντως.