Τετάρτη, Νοεμβρίου 29, 2006

ΠΟΡΕΙΑ


Σήμερα πήγα στη πορεία που σας έλεγα κατά ης καταστολής. Αν και είχε κόσμο δεν κρύβω οτι απογοητεύτηκα. Περίμενα πολύ περισσότερο. Δηλαδή ρε γαμώτο τι σκατά πρέπει να γίνει για να κατέβει ο κόσμος στους δρόμους; Να βγάλουνε τανκ έξω; Κι ακόμα περισσότερο, δεν είδα ούτε μισό Κύπριο στους δρόμους. Τι να πώ δηλαδή;... Όμως η πορεία έιχε κόσμο αλλά βεβαίως δεν έλιψαν και τα χημικά όπως πάντοτε. Κάποιο βεβαίως σπάζοντας ένα κουβούκλιο της αστυνομίας μπροστά από το αστυνομικό τμήμα της Αριστοτέλους, προκάλεσαν την επέμβαση των ΜΑΤ οπότε και την ρίψη δακρυγόνων καθώς και δύο ακόμα συλλήψεις. Τελικά το χειρότερο με όλη αυτήν την κατάσταση είναι οτι τζάμπα την πληρώνουν οι άσχετοι, στην προκειμένη, ένας πρωτοετής και μια κοπέλα αγνώστων λοιπών στοιχείων καθώς φημολογείται οτι αρνήθηκε να δώσει οποιαδήποτε στοιχεία.

ΥΓ:Η φωτογραφία είναι από το πανό του μπλόκ της αντιεξουσιαστικής κίνησης που μου άρεσε ιδιαίτερα αυτό που έγραφε.

Δευτέρα, Νοεμβρίου 27, 2006

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ


Αυτήν την φωτογραφία την είχα τραβήξει κάποια χρόνια πριν με αναλογική φωτογραφική μηχανή και όπως σας είχα προειδοποιήσει και από την αρχή, για ακόμα μια φορά το θέμα μας είναι ο ουρανός, αυτήν την φορά πάνω από τον Θερμαϊκό κόλπο.

Σάββατο, Νοεμβρίου 25, 2006

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ


Τις τελευταίες μέρες έχει γίνει ένα κάλεσμα απο διάφοπρους φορείς και οργανώσεις όπου ξεκίνησε μια κουβέντα για το τι μπορεί να γίνει ενάντια στην καταστολή των αστυνομικών αρχών. Τελικά έχει αποφασιστεί και κανονιστεί μια εκδήλωση στο πολυτεχνείο του ΑΠΘ την δευτέρα στις 6:30 καθώς και μια πορεία την Τρίτη ενάντια στην καταστολή. Ακόμα δεν έχω μάθει λεπτομέριες, όπως το ποιοι θα μιλάνε στην εκδήλωση ή απο πού θα ξεκινήσει η πορεία αλλά να έχετε τα μάτια σας και τα αυτιά σας ανοιχτά, να δείτε αφίσες για την εκδήλωση και την πορεία. Νομίζω οτι η παρουσία όσο το δυνατόν περισσότερου κόσμου θα δώσει στην αστυνομία να καταλάβει οτι καλά θα είναι να κόψει τακτικές που παραπέμπουνε σε άλλες εποχές. Νεότερα σύντομα!

ΥΓ:Η φωτογραφία είναι τα υπολείματα των χημικών που χρησιμοποίησαν τα κατα τ'άλλα ακούνητα στρατιωτάκια. Δακρυγόνα, καπνογόνα και πλαστικές σφαίρες. Αυτά τα λίγα.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 24, 2006

CINE-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


Απο τον Παύλο

Πρόταση:

The Departed

Με έμπνευση το Infernal Affairs από το Χονγκ Χονγκ ο μεγάλος Μάρτιν Σκορτσέζε δημιουργεί ένα σφιχτοδεμένο αστυνομικό δράμα, όπου οι σχέσεις φιλίας και πάθους ακροβατούν σε μια κλωστή. Ο ένας με όνειρο να γίνει καλύτερος αστυνόμος απο τον πατέρα του. Ο άλλος μικρογκάγκστερ που γίνεται αστυνομικός. Όταν θα αναλάβουν μια undercover αποστολή τα πράγματα θα μπλεχτούν. Με πολύ καλούς πρωταγωνιστές, όπως ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο (το πουλέν του σκηνοθέτη), Ματ Ντέιμον και τον φοβερό Τζακ Νίκολσον. Οι δύο ήρωες θα αλλάξουν στρατόπεδα, θα συνεργαστούν και θα βρεθούν αντιμέτωποι καθώς αναζητούν την πραγματική τους 'ταυτότητα'. Αψεγάδιαστο σενάριο, απίστευτη, για άλλη μια φορά, σκηνοθεσία και με ένα soundtrack που πρέπει να αγοράσετε.

Αντιπρόταση:

BORAT

Μια ταινία που βασίζεται σε μια πολύ καλή ιδέα που θα μπορούσε να κάνει μια σοβαρή ενδοσκόπηση στις (πολλές φορές ξενοφοβικές, οπισθοδρομικές και ρατσιστικές)αντιλήψεις του μέσου Αμερικανού που όμως χαραμίζεται στην απεικόνηση χονδροειδών καταστάσεων που δεν περιέχουν καθόλου χιούμορ. Το AliG Indahouse του ίδιου μοιάζει να έχει το πλέον φινετσάτο και καλαίσθητα λεπτό χιούμορ σε σχέση με το BORAT.

Και για την αντιγραφή
Θείος Άρης

Τετάρτη, Νοεμβρίου 22, 2006

ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ


Πείστε με τώρα εσείς οτι ο εισαγγελέας Φλωρίδης καλώς έδωσε άδεια στα ΜΑΤ να μπουκάρουνε στο άσυλο του πανεπιστημίου, όποτε γουστάρουνε... Κι απο την άλλη αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν ένα κράτος που θέλει να λέγεται δημοκρατικό να έχει στα σώματα ασφαλείας τους χειρότερους φασίστες. Ακόμα χειρότερα, όταν αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο, ίσως έχει έρθει η ώρα να αναρωτηθούμε αν πραγματικά έχουμε δημοκρατία. Λέω εγώ τώρα...

Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006

OΡΚΟΜΩΣΙΑ


Όχι όχι, δεν έγεινε ακόμα αυτό το θαύμα, ΔΕΝ ορκίστικα εγώ. Αυτό αργεί ακόμα κάνα χρονάκι τουλάχιστον διότι όπως και να το κάνουμε, είμαι πλέον σταθερή αξία στο Φυσικό μέσα! :Ρ Αλλά ορκίστηκαν κάποιοι συμφοιτητές και αντί για να το γιορτάσουνε στα μπουζούκια όπως συνηθίζεται φέραν κρέατα και ποτά και στο στέκι του βιολογικού στήσανε ένα γλέντι άλλο πράγμα! Ψήνανε από τις 1:00 το μεσημέρι μέχρι αργά, εγώ τους άφησα κατα τις 8:00 κι ακόμα υπήρχε κέφι και τρελή διάθεση! Περιτό να πώ κι οτι είχε μυρίσει ΟΛΟ το κτίριο του Φυσικού ψημένο κρέας! Είχαμε και όργανα, κιθάρα και μπουζούκι και πολύ όμορφες παρουσίες (ποιός είπε οτι δεν υπάρχουν ωραίες γυναίκες στο Φυσικό;;;) και όπως καταλαβαίνεται δεν έλειπε τίποτα για ένα καθώς πρέπει γλέντι, κατά πολύ καλύτερο απο οτιδήποτε αντίστοιχο που θα μπορούσε κανείς να απολαύσει στα μπουζούκια, που στο κάτω κάτω πάς και οποιαδήποτε άλλη μέρα. Μόνο τέτοια θα έπρεπε να κάνουμε παιδιά, να στήνουμε σε κάθε ορκομωσία ένα τεράστιο γλέντι σε κάθε σχολή και να γινότανε όλη μέρα τζέρτζελο! Άντε και στα δικά μας λέμε!

Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ


Ιδού η φωτογραφία της εβδομάδας, που είναι και πάλι με θέμα τον ουρανό, μόνο που αυτή είναι σταλμένη απο την σαρδέλα κι είναι το ηλιοβασίλεμα απο την ταράτσα του σπιτιού της, κάπου στις Συκιές.

Κυριακή, Νοεμβρίου 19, 2006

ΠΟΛΥΤΕΧΝEΙΟ PART II (THE GOOD NEWS)


Πέρα από τα επεισόδια, όμως η αλήθεια είναι ότι ήτανε πολύ μεμονωμένα, μικρά σε χρονική διάρκεια και μικρής εμβέλειας, δηλαδή δεν υπήρξανε σοβαρές υλικές ζημιές πέρα από κάποια πλακόστρωτα και ευτυχώς δεν υπήρχαν και σωματικές ζημιές, τουλάχιστον εδώ στην Θεσσαλονίκη, γιατί Αθήνα άκουσα ότι υπήρξαν σοβαρές καταστάσεις. Το κυριότερο όμως είναι ότι αποδείχτηκε στην πράξη ότι όπου υπάρχει κόσμος και απουσιάζουν οι αστυνομικές δυνάμεις, δεν γίνεται τίποτε απολύτως. Πράγματι στο πολυτεχνείο ο κόσμος που είχε μαζευτεί, απόλαυσε μια βραδιά όπως την ήθελε, έχοντας οργανώσει ένα πολιτιστικό πρόγραμμα το οποίο περιλάμβανε θεατρικές παραστάσεις, μουσική και ρεμπέτικη βραδιά. Και πραγματικά δεν έγινε το παραμικρό. Αν αυτός ο κόσμος ήτανε τόσος ώστε να μπορεί να καλύψει όλο τον χώρο του πανεπιστημίου κι όχι μόνο την πολυτεχνική σχολή ενώ συγχρόνως οι αστυνομικοί κάθονταν σπίτια τους, δεν θα γινότανε το παραμικρό. Κι αυτό γιατί ακόμα κι αν υπήρχαν μπάχαλοι, δεν θα έκαναν το τίποτα μιας και αυτά τα άτομα θέλουνε κυρίως να ξεσπάσουνε και το κάνουνε εναντίων των ΜΑΤ, όπου αυτά υπάρχουνε. Ελλείψη αυτών δεν θα είχανε να κάνουνε τίποτα, θα κάθονταν και μετά από λίγο θα έφευγαν λόγω βαρεμάρας. Ακόμα και στο ενδεχόμενο να κάνανε τίποτα θα μπορούσαμε οι φοιτητές να τους απωθήσουμε και να τους πετάξουμε έξω, χωρίς να τους ‘δώσουμε’ ουσιαστικά στους μπάτσους. Αλλά έτσι κι αλλιώς το ενδεχόμενο αυτό είναι εντελώς απίθανο. Με δύο λόγια, αν η κάθε σχολή διοργάνωνε κάποιες εκδηλώσεις στους χώρους της και οι φοιτητές της να πήγαιναν μόνο σε αυτές τις εκδηλώσεις, ο κόσμος θα ήτανε υπεραρκετός για να αποτρέψει τα όποια μπάχαλα γίνονται όταν το πανεπιστήμιο είναι άδειο από τους ανθρώπους του. Κάθε ένας από εμάς που βρίσκεται μέσα στο πανεπιστήμιο ισοδυναμεί σε λιγότερα και πιο ήπια επεισόδια. Κι αφού έχει ήδη γίνει η αρχή στο να έρθει κόσμος στις σχολές και να μην υπάρξουν προβλήματα, πιστεύω ότι είναι καιρός να αρχίσουν να επεκτείνονται αυτού του είδους οι πρωτοβουλίες. Ελπίζω του χρόνου να υπάρχουν εκδηλώσεις σε περισσότερες σχολές και να έχουμε περισσότερο κόσμο κι όχι απαραίτητα μόνο φοιτητές, αλλά και εργαζόμενους, όλους όσους η επέτειος αυτή τους λέει κάτι. Αρκεί βέβαια και η αστυνομία να μην εμφανιστεί πουθενά, διότι αυτό θα πυροδοτήσει φασαρίες και είανι τόσο σίγουρο αυτό, όπου η εμφάνισή της σε βάζει σε υποψίες ότι μπορεί και να το κάνουνε εσκεμμένα. Πράγμα που δεν είναι απίθανο, εδώ τους είδαμε να πάνε δίπλα δίπλα με φασίστες και να τους αμολάνε πάνω που αρχίσανε να σταματάνε οι φασαρίες.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 17, 2006

ΠΟΛΥΤΕΧΝEΙΟ PART I (THE BAD NEWS)


Μόλις γύρισα απο την πορεία και τις εκδηλώσεις που ακολουθούσαν αυτήν στον χώρο του πολυτεχνείου. Το θέμα με τα επεισόδια που τόσος ντόρος γίνεται είναι κατ’αρχήν ότι αυτοί που τα δημιουργούνε είναι 30 το πολύ άτομα, τουλάχιστον εδώ στην Θεσσαλονίκη. Από αυτούς το 1/3 περίπου είναι πρεζάκια που ακόμα μπορούν να κρατιούνται στα πόδια τους, το άλλο 1/3 χουλιγάνοι-‘αναρχικοί’ και οι υπόλοιποι ας πούμε ιδεολόγοι αναρχικοί με μεγάλη πιθανότητα να έχουμε και ασφαλίτες μέσα σε αυτούς. Και ο λόγος που γίνονται επεισόδια είναι η πρόκληση από τους μπάτσους, που και μόνο με την ύπαρξή τους προκαλούν βίαιες αντιδράσεις. Διότι από τέτοιου είδους άτομα που κακώς μεν αλλά υπάρχουν δε στις πορείες (αλλά και γενικότερα στην κοινωνία) δεν μπορείς να περιμένεις μια φυσιολογική αντίδραση. Με δυο λόγια, χωρίς τους μπάτσους, δεν έχει επεισόδια. Όπως πράγματι δεν υπήρξε ούτε καν σκούντημα στον χώρο του πολυτεχνείου, όπου γίνανε και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ελλείψη μπάτσων. Όπως στην πορεία που έγινε χωρίς ούτε ένα επεισόδιο αφού οι μπάτσοι σε γενικές γραμμές απουσιάζανε ή ήτανε διακριτικοί. Αλλά με το που μπήκε η πορεία μέσα στο πανεπιστήμιο, οι μπάτσοι πλησίασαν με αποτέλεσμα να προκαλέσουν αντιδράσεις. Κάποιοι φοιτητές (απ’αυτούς που δεν θα δείξουν τα κανάλια ποτέ μάλλον) θέλοντας να προασπίσουνε το άσυλό τους από τους αστυνομικούς αλλά και από τις όποιες ασήμαντες καταστροφές (κάτι πεζοδρόμια σπάσανε μόνο) ειδοποιήσανε τον πρύτανη να έρθει σε επαφή με τις αστυνομικές δυνάμεις και να τους ζητήσει να αποχωρίσουνε. Κι όντως έτσι κι έγινε, οπότε άρχισαν να υποχωρούν, όπως και οι μπαχαλάκιδες μετά από λίγο. Και πάνω που αρχίζει να αποκλιμακώνεται η κατάσταση, πίσω από τις γραμμές των ΜΑΤ ορμάνε κρανοφόροι που πετούσαν πέτρες και φωνάζανε φασιστικά συνθήματα!!! Η κατάσταση κλιμακώθηκε ξανά και πολύ άμεσα και με την ευκαιρία αυτή οι μπάτσοι πέταξαν καπνογόνα και δακρυγόνα στον χώρο που πανεπιστημίου. Είναι αδιανόητο αυτό που έγινε. Οι κωλοφασίστες ουσιαστικά ήτανε εκεί για να προβοκάρουνε την αντίδραση των θερμοκέφαλων, αλλά και όλων των άλλων, μιας και μετά το ντού των φασιστών πήραν περισσότερα άτομα μέρος στα επεισόδια, όπως ήτανε και αναμενόμενο άλλωστε. Μα είναι δυνατόν να πλησιάζουν έστω το πανεπιστήμιο μια τέτοια μέρα τέτοια άτομα; Τελικώς αποκλιμακώθηκε ξανά η κατάσταση αλλά όχι και τελείως, μιας και φοιτητές γύρισαν στο πολυτεχνείο και είπανε τα νέα, οπότε και μια ομάδα από αυτούς, κυρίως αναρχικών πήγανε στον χώρο των επεισοδίων, αφενός μεν να συμμαζέψει τους μπάχαλους, αν μπορεί, αλλά κυρίως να απαντήσει στην πρόκληση των φασιστών. Ο χώρος όμως ήτανε γεμάτος δακρυγόνα, μιας και οι μπάτσοι δεν σταμάτησαν να ρίχνουνε κι όχι μόνο αυτό, αλλά ρίχνανε και πλαστικές σφαίρες. Πάντως μην ξανακούσω ότι οι αναρχικοί κάνουνε επεισόδια. Αυτοί που ξεκινούσανε είπαμε ποιοι ήτανε. Και μέσα σε αυτούς υπήρχαν ακόμα και παιδιά γυμνασίου. Και τι ακριβώς κάνεις με αυτούς; Πώς τους αντιμετωπίζεις; Φταίει το πρεζάκι που τα σπάει; Ακόμα κι αν φταίει, το να δώσεις στους αλήτες μπάτσους, έναν άνθρωπο που στην ουσία είναι άρρωστος, τι καλό θα κάνει; Τα παιδάκια που κι αυτά έρχονται να ξεσπάσουνε, ελλείψη μιας καλού οικογενειακού περιβάλλοντος τι τα κάνεις επίσης; Ή τους και καλά αναρχικούς χουλιγκάνους; Όλοι αυτοί είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ προβλημάτων που υπάρχουν εκεί έξω και δεν είναι αρμοδιότητα ούτε των φοιτητών, ούτε πολύ περισσότερο των μπάτσων να τα αντιμετωπίσουνε. Και τα αποτελέσματα και τα προβλήματα αυτά καθ’αυτά. Το γεγονός όμως το οποίο τελικά καταδεικνύει την ευθύνη των μπάτσων στο πρόβλημα είναι δεν δίστασαν τα καθίκια, μια τέτοια μέρα να χρησιμοποιήσουνε ακόμα και φασίστες για να προκαλέσουνε αντιδράσεις, που θα τους δικαιολογούσε να πετάξουν δακρυγόνα και αν είχαν την δυνατότητα να ασκήσουν και βία. Θα επανέλθω στο θέμα και από άλλες οπτικές γωνίες.

Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006

CINE-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


Απο τον Παύλο

Το φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι εδώ! Όπως κάθε χρόνο ένα μαγικό 10ήμερο ξενικάει για τους σινεφίλ και όχι μόνο. Η φράση 'κάτι διαφορετικό' έχει την απόλυτη εφαρμογή, σε σχέση με την υπόλοιπη χρονιά. Με θέματα που καλύπτουν σχεδόν όλα τα γούστα. Φέτος έχουμε επίσημο προσκεκλημένο του φεστιβάλ τον Βιμ Βέντερς με προβολή πολλών ταινιών του, αφιέρωμα στον Βραζιλιάνικο και Κινέζικο κινηματογράφο αλλά και τις καθιερωμένες πλέον ενότητες για ανεξάρτητες παραγωγές, για Βαλκανικά φιλμ, για νέες Ελληνικές ταινίες και αφιερώματα σε Έλληνες σκηνοθέτες. Τολμήστε να πάτε σε άγνωστες ταινίες, το ρίσκο και το μυστήριο για το τι πρόκειται να παρακολουθήσετε είναι χαρακτηριστικά κάθε φεστιβάλ, κάτι που δεν συμβαίνει τον υπόλοιπο χρόνο.

Και για την αντιγραφή
Θείος Άρης

ΥΓ:Την προηγούμενη εβδομάδα ο συνεργάτης μας Παύλος ήταν άρρωστος και γι'αυτό δεν είχαμε και κινηματογραφικό ένθετο. Ζητούμε συγνώμη απο τους φίλους της στήλης για την απουσία αυτή! :Ρ

Τετάρτη, Νοεμβρίου 15, 2006

BIRTH DAY


Χθές που λέτε είχα τα γενέθλιά μου και έκλεισα τα 26 μου. Πολλά πράγματα δεν έκανα, για μια μπύρα πήγα με τον φίλο μου τον Παύλο το βράδυ, αλλά γενικά προβλέπεται καλό πάρτυ το Σάββατο. Μόνο που κι αυτά τα γενέθλιά μου πέρασαν με άσχημη διάθεση. Ένα τηλέφωνο που θα ήθελα να έρθει και δεν ήρθε και οτι τον τελευταίο αρκετό καιρό είμαι μπλοκαρισμένος συναισθηματικά, με αποτέλεσμα να μη με συγκινεί τίποτα, ήρθαν κι έδεσαν. Βέβαια χθές έκανα κουβέντα για αυτό, πράγμα που συνήθως αποφεύγω και κάπως λίγο με ξαλάφρωσε, αλλά και πάλι δεν άλλαξε και τίποτα. Στα ίδια more or less. Και το χειρότερο δεν ξέρω τι να κάνω για την κατάσταση αυτή. Μάλλον ξέρω, αλλά δεν μπορώ καθ'ότι είναι κάτι που ίσως δεν εξαρτάται μόνο απο μένα. Γενικά στο θέμα αυτό μου βγαίνει μια κούραση και ώρες ώρες μια παραίτηση. Θέλω να 'ξεκουραστώ' απο αυτήν κατάσταση. Και το τραγούδι του Dylan είναι αυτό που περιγράφει το όλο συναίσθημά μου...


Mama, take this badge off of me
I can't use it anymore
It's gettin' dark, too dark for me to see
I feel like I'm knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door
Knock, knock, knockin' on heaven's door
Knock, knock, knockin' on heaven's door
Knock, knock, knockin' on heaven's door

Mama, put my guns in the ground
I can't shoot them anymore.
That long black cloud is comin' down
I feel like I'm knockin' on heaven's door

Knock, knock, knockin' on heaven's door
Knock, knock, knockin' on heaven's door
Knock, knock, knockin' on heaven's door
Knock, knock, knockin' on heaven's door

Κυριακή, Νοεμβρίου 12, 2006

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ


Απο σήμερα θα ανεβάζω μια φωτογραφία κάθε εβδομάδα, σαν την φωτογραφία της εβδομάδας. Ελπίζω να είναι κάθε φορά μια δικιά μου φωτογραφία που έχει τραβηχτεί μέσα στην εβδομάδα που θα έχει μόλις περάσει, αλλά επειδή υπάρχει και το ενδεχόμενο να στερηθώ την έμπνευση, σε αυτέσ τιε περιπτώσεις, θα ψάχνω και θα ανεβάζω κάποιες παλιές δικές μου ή κάποιες που θα βρίσκω στο internet. Επίσης δικές σας φωτογραφίες είναι ευπρόσδεκτες και θα τις ανεβάζω κι αυτές, αρκεί να μου τις στείλετε στο mail μου. Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι τραβηγμένη απο την στάση του Λευκού Πύργου στο κέντρο. Ο ουρανός είναι ένα απο τα αγαπημένα μου θέματα και ίσως να το δείτε να επαναλαμβάνεται αρκετές φορές.

Πέμπτη, Νοεμβρίου 09, 2006

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΣΧΗΜΑ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ


Σήμερα στο φυσικό είδα κάτι αφίσες που ανακοινώνανε το ξεκίνημα ενός ανεξάρτητου σχήματος όπως βλέπετε και στην φωτογραφία. Τελικώς πήγα, γιατί πραγματικά τόσα χρόνια στο φυσικό, έχω ψιλομπουχτίσει με τις παρατάξεις, άσχετα με το αν συμφωνώ ή διαφωνώ με ότι λένε, για τον απλό και μόνο λόγο, οτι τελικώς δεν απευθύνονται στον κόσμο και για τα καθημερινά προβλήματα της σχολής. Αντίθετα έχουνε μια παγειωμένη αντίληψη που θα έλεγα οτι διώχνει τον κόσμο απο το να ασχοληθεί με αυτό που είναι δικό του στην ουσία, την σχολή του. Και δεν μιλάω εννοείται για τις ήδη υπάρχουσες κομματικές παρατάξεις, διότι αυτές είναι γνωστό το ποιούς εξυπηρετούνε και με ποιά μέσα, αλλά και γι'αυτές που δεν συνδέονται άμεσα με κάποιο απο τα μεγάλα κόμματα. Ελπίζω αυτό να είναι κάτι διαφρετικό και να δώσει βαρύτητα τόσο στο θεωρητικό κομμάτι των προβλημάτων μας (το ποιός φταίει για τα προβλήματά μας σε μακροσκοπική κλίμακα και το τι μπορούμε να κάνουμε γι'αυτό) όσο και για τα απλά καθημερινά μας προβλήματα και το πως μπορούμε να προτείνουμε άμεσες και πρακτικές λύσεις, κάτι που επίσης δεν έχω δει να γίνεται απο τις υπάρχουσες παρατάξεις εδώ και τόσα (πολλά) χρόνια. Είδωμεν...

Κυριακή, Νοεμβρίου 05, 2006

CINE-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


Απο τον Παύλο

Πρόταση:

Babel

Το ΒΑΒΕΛ είναι μια ταινία για ανθρώπους που προσπαθούν να επικοινήσουν, αγνοώντας τα σύνορα και τους φραγμούς της διαφορετικής γλώσσας. Τρείς σπονδυλωτές ιστορίες σε Μαρόκο, Μεξικό και Ιαπωνία, συνθέτουν την νέα ταινία του Αλεχάντρο Ινατίτου, ο οποίος μετά τις υπέροχες Χαμένες Αγάπες και τα 21 γραμμάρια, συνεχίζει με το ίδιο στύλ και το ίδιο πετυχημένο team συνεργατών. Πολύ καλό cast με Γκαέλ Γκαρθία Μπερνάλ, Μπράντ Πιτ και Κέιτ Μπλάνσετ. Ο Ιναρίτου κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ Καννών.

Αντιπρόταση:

Δίδυμοι Πύργοι

Δυστυχώς ο Όλιβερ Στόουν σπαταλάει την ευκαιρία να κάνει μια σπουδαία δραματική ταινία με θέμα την 11/9 και αναλώνεται σε ηρωικά κλισέ και εμένει στους πρωταγωνιστές του. Ο Νίκολας Κέιτζ δεν αρκεί για να σώσει άλλη μια μέτρια κινηματογραφική εκδοχή του όλεθρου των Αμερικανών.

Και για την αντιγραφή
Θείος Άρης

Σάββατο, Νοεμβρίου 04, 2006

ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ


Μόλις γύρισα απο την σχολή μου, η οποία σήμερα μόνο τελούσε υπο κατάληψη, για να μπορέσει ο κόσμος να κατέβει στην κοινή πορεία εκπεδευτικών, φοιτητών και μαθητών απρόσκοπτος απο τα μαθήματά του. Μέσα στις εκδηλώσεις της κατάληψης ήτανε και η προβολή μιας ταινίας-ντοκυμαντέρ που σκηνοθετήθηκε, τραβήχτηκε και μονταρίστικε απο παιδιά του πολυτεχνίου και αφορά τα γεγονότα του Μάη-Ιούνη, των φοιτητικών κινητοποιήσεων. Το ντοκυμαντέρ είναι μεγάλο σε διάρκεια, κρατά 4 ώρες περίπου, αλλά κατα την άποψή μου δεν είναι κουραστικό, μιάς και δίνει την εικόνα σχετικά με τα γεγονότα απο πολλές οπτικές γωνίες. Υπάρχουν συνεντεύξεις αρκετές, όπου προσεγγίζονται αρκετά θέματα, απο πολιτική ανάλυση των αντιδράσεων της κυβέρνισης και των ΜΜΕ μέχρι και τις εκδηλώσεις και τα δρώμενα μέσα στην σχολή. Βεβαίως και για τις πορείες, αλλά και για τις παραταξιακές 'συγκρούσεις' μέσα στο κίνημα, που επίσης παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Αυτό που πρέπει να πώ είναι οτι βλέποντάς το λυπήθηκα που έχασα κάτι τόσο μεγάλο. Και μιλάω κυρίως για το αίσθημα του να καταλαμβάνεις και να διαχειρίζεσαι εσύ αυτό που σου ανήκει, τον χώρο που περνάς το μεγαλύτερο μέρος της μέρας σου και να τον 'τρέχεις'-λειτουργείς με βάση τα δικά σου θέλω και πρέπει. Την αίσθηση οτι είσαι κύριος της καθημερινότητάς σου και κατα συνέπεια της ζωής σου και μάλιστα του σημαντικότερου κομματιού της. Της μικρής και 'ασήμαντης' καθημερινότητάς της. Γιατί αυτό αξίζει περισσότερο πιστεύω, πέρα απο το τι κέρδισε, πρόκειται να κερδίσει ή να χάσει αυτό και όποιο άλλο κίνημα. Γενικά προβλέπεται να κυκλοφορήσει, οπότε έχετε και τον νού σας, αν το πετύχετε πάρτε το, αξίζει και μόνο να το δείτε. Σύντομα ελπίζω να έχω κι εγώ την δικιά μου κόπια πάντως.