COWBOY, VERSION '06

Στενό τζιν, μαύρο πουκάμισο, χαρακτηριστικό μουστάκι-μούσι, ξεφτυσμένες ψηλές μπότες με τακούνι και ενισχμένες με σίδερο στα δάχτυλα, το απαραίτητο καπέλο και wild west attitude. Τα βασικά συστατικά του cowboy παραμένουνε τα ίδια. Τι αλλάζει; ''Save a horse, ride a cowboy'' το mp3 player με country τραγούδια έχει πάρει την θέση του πιστολού και το κινητό στη θέση του λάσσο. Ναι υπάρχουνε cowboys και cowgirls στις μέρες μας, μόνο που πλέον δεν φοράνε σπιρούνια για να ιππεύσουνε τα άλογά τους και να ταξιδέψουν αλλά εξοπλίζονται με πακέτα μπαταριών για το mp3 player και παίρνουνε το τραίνο. Στο διήμερο ταξίδι μου απο το Colorado στην California μίλησα με έναν εκπρόσωπο του υπο εξαφάνιση πλέον είδους. Ο 22χρονος Darryl Smith άφησε την φάρμα του στο νότιο Colorado για να πάει στο Seatle να βρεί την γυαναίκα του. Μην ξεγελιέσαι όμως, η ιστορία δεν είναι τόσο ρομαντική όσο ακούγεται. Διάβασε παρακάτω και θα καταλάβεις οτι ούτε οι cowboy δεν γλυτώνουν στις μέρες μας απο την τρέλα της χώρας τους. Ο cowboy μας όταν έκλεισε τα 18 αποφάσισε να αφήσει το χωριό του, τα άλογά του και τα ζώα του για να καταταγεί στους πεζοναύτες. Μα γιατί αναρωτήθηκα και η απ΄'αντησή του έπεσε σαν κεραυνός και με ισοπέδωσε: "Είδα την ταινία Full Metal Jacket και ήθελα να πάω στον πόλεμο, γιατί το βρήκα συναρπαστικό. Στο χωριό εκείνες τις μέρες ήταν κάποιος εκπρόσωπος απο τους πεζοναύτες που ζητούσε κόσμο να καταταγεί για να βοηθήσει την πατρίδα. Έτσι γράφτηκα αμέσως" Μετά απο αυτό χρειάστικε να κατεβάσω 2-3 σφηνάκια απανοτά για να συνέλθω! Μάλλον ο Darryl απο την ταινία άκουσε μόνο το όνομα ''Cowboy'' που είναι το ψευδόνυμο ενός απο τους 3 ήρωες της ταινίας του Kubrick, δεν "είδε" την ταινία και πήρε την απόφασή του. Όποιος νοήμων άνθρωπος δεί αυτήν την ταινία μάλλον αντιπολεμικά συναισθήματα αναπτύσει, δεν συμφωνείς; Το ''να βοηθήσει την πατρίδα'' το υπογραμίζω αλλά το αφήνω ασχολίαστο. Ο μικρός έκανε ένα απο τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής του, έφταιγε αυτός όμως; Όντας ήδη παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού, μετά απο την βασική εκπαίδευση, έφυγε στο Ιράκ, όπου κατάλαβε οτι η κόλαση δεν υπάρχει μόνο μετά θάνατον, μπορείς να την συνατνήσεις και πάνω στην Γή και αν είσαι τυχερός επιβιώνεις... Αφού δέχτηκε 3 πυροβολισμούς στο στήθος και άσχημα χτυπήματα στα πόδια έφυγε κακήν κακώς στα μέσα της 4ετούς θητείας του. Γύρισε στο Colorado και πέρασε έναν χρόνο απομονωμένος απο τους πάντες. Ευτυχώς συνήλθε, συνειδητοποίησε που ήτανε και τί έκανε. Βέβαι, τον χρόνο που ήτανε σε απομόνωση η γυναίκα του τον άφησε και πήγε στο Seatle. Κι έτσι ο πασιφιστής πλέον cowboy μας αποφάσισε να πάει να την βρεί, μόνο που δυστυχώς η κόρη τους σκοτόθηκε σε αυτοκινιτιστικό πριν λίγους μήνες. Θεία δίκη ή γίνομαι κακιά;
Η ανταποκρίτρια του θείου Άρη.

STOMP

Απλώς τα σπάγανε! Οι stomp σταθεροί στην ποιότητά τους δώσανε μια παράσταση που σε ξεσήκωνε! Βέβαια ο θίασος αποτελούταν απο διαφορετικά άτομα, απ'ότι αυτούς που είδα πέρυσι αλλά και πάλι ήτανε πολύ ωραία παράσταση. Πολύς ρυθμός και πολύ ένταση, με ρυθμούς που σε σημεία θύμιζαν ταμ-ταμ πρωτόγονης αφρικάνικης φυλής, αναθερμαίνοντας τις αναμνήσεις σου απο την Μητέρα Αφρική! Το μόνο κακό: Αντί να υπάρχει αρένα και χώρος μπροστά για να μπορεί ο κόσμος να χοροπηδάει και να τα σπάει υπο τους ήχους και ρυθμούς τους, υπήρχανε καρέκλες... Μεγάλη βλακεία! Πάντως ήμασταν και τυχεροί γιατί απο την παρέα που πήγαμε (φωτογραφία προσεχώς) μόνο εγώ είχα εισητήριο, αλλά τελικά μπήκαμε όλοι στο τζαμπέ. Μετά πήγαμε για γύρους και μπύρες στην πλατεία Εξαρχείων και γυρίσαμε σπίτι για νάνι. Επίσης έχω να πώ οτι τα κορίτσια που συνοδεύαμε, ήτανε όλες κούκλες!

ROLLING DOWN TO ATHENS

Σήμερα κατεβαίνω Αθήνα για συναυλία και γυρνάω αύριο με νέα και φωτογραφίες! Στα πλαίσια του σχεδίου 'ήπια προσαρμογή εν Ελλάδι' βεβαίως βεβαίως... :Ρ

ΕΔΩ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ!!!

Λοιπόν, έχω ένα παραπάνω εισητήριο για την συναυλία των Stomp, που θα γίνει στην Θεσσαλονίκη, στις 4 του Σεπτέμβρη. Αν υπάρχει κανείς που ενδιαφέρεται ας μου στείλει ένα mail να του το διαθέσω. Η ημερομηνία μπορεί να αλλάξει αν δεν είναι βολική και μάλιστα μπορώ να το κάνω κι εγώ αν τελικά βρεθεί κάποιος που το θέλει. Η τιμή είναι στα 35€, όσο δηλαδή και η κανονική τιμή και στα 25€ αν μιλάμε για φοιτητή/φοιτήτρια. Το εισητήριο που μπορώ να διαθέσω είναι μόνο ένα και όσο πιο σύντομα το διαθέσω τόσο το καλύτερο. Περιμένω mail σας!

ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ

Σήμερα βγήκα στον αέρα. Του ραδιοφώνου εννοώ. Πήγα στην εκπομπή του Στάθη Παναγιωτόπουλου μαζί με τον φίλο μου τον Παύλο, ο οποίος κάθε Πέμπτη κάνει κινηματογραφικό ένθετο στην εν λόγω εκπομπή. Και βεβαίως με έβγαλε στον αέρα και τα είπαμε, σχετικά με το erasmus πάντα. Οι ερωτήσεις του πάντως, ήτανε διακριτικές έχω να πώ και καθ'όλα σοβαρές, όπως άλλωστε είναι ο ίδιος αλλά και όλο το ύφος της εκπομπής του :Ρ Η αλήθεια πάντως ήταν οτι ήμουνα λίγο σφιγμένος και ξέχασα να στείλω χαιρετίσματα στην φίλη μου την Irene, η οποία είναι η καλύτερη καθηγήτρια όλων των εποχών και η οποία με φιλοξενούσε για μια εβδομάδα στην Μάλαγα και φυσικά περάσαμε υπέροχα! :D Οπότε δράτωμαι της ευκαιρίας και το κάνω απο εδώ, αν και ίσως να το έκανε κι ο Στάθης, γνωστός κι ως σκύλος, κατόπιν αιτήματός μου. Μαζί μας στο studio ήτανε και δυο καλλονές, η γνωστή σαρδέλα και η Μαρικέλλα (ελπίζω μόνο να θυμάμαι σωστά) ανερχόμενη σκηνοθέτιδα κινηματογράφου υποθέτω. Μόνο που θελήσανε να αποφύγουνε τα φώτα της διασημότητας κι αρνηθήκανε να βγούνε φωτογραφίες, οπότε αυτές που θα ανεβάσω οσονούπω θα είναι μόνο απο τον Παύλο και τον Στάθη.

ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ

Τελευταίες μέρες τρέχω σαν τον Βέγγο! Γύρισα και εκτός απο τους φίλους μου με περιμένανε κι ένα κάρο δουλειές. Απο τρέξιμο σε τράπεζες για ακυρώσεις λογαριασμών, μέχρι να βλέπουμε σπίτια με την μάνα μου καθώς είμαστε a punto (που λένε κι οι Ισπανοί) να αγοράσουμε ένα σπίτι και να φύγουμε απο το νοίκιο. Εισητήρια τρένου για να κατέβω Αθήνα, να δώ φίλους, συγγενείς και ένα live. Να ψάξω εισητήρια για άλλες δύο συναυλίες μία εδώ κι άλλη Αθήνα και πάλι. Να ψάξω να αλλάξω ημερομηνίες για μια συναυλία που θα πάω εδώ. Γενικά πολλές συναυλίες, συναυλιοθεραπεία για προσαρμογή. Θέλει να πάω κι απο το γραφείο του erasmus να κλείσω τις εκρεμότητές μου με την χαρτούρα. Και last but not least το διάβασμα για την εξεταστική όπου είναι 17, 18 και 22 Σεπτεμβρίου, όλα μαζί, έτσι για να βγάλουμε γούστα, κατάλαβες; Πάντως βγαίνω και με φίλους και τα πίνουμε, για να μην μας έρθουνε απότομα όλα αυτά.

ΥΓ: Φωτογραφίες θα ανέβουνε σύντομα!
Update: Εδώ είμαι με τον Τάσο και τον Γιώργο και το υπέροχο κράνος του :Ρ

ΣΤΗΝ ΦΑΡΜΑ ΜΕ ΤΑ ΑΛΟΓΑ

Χθές γύρισα απο την φάρμα που πήγα για ιππασία. Απλώς πολύ ωραία. Η φάρμα ήτανε 50 μέτρα απο εκεί που σκάει το κύμα, σε μια περιοχή όπου είχε δέντρα και παχιά σκιά και γενικά το μέρος ήτανε πολύ ωραίο. Έστησα την σκηνή μου, και βοήθησα σε δουλειές στην φάρμα, what is well known as farmerboy. :P Δηλαδή ποτίσαμε και ταίσαμε τα άλογα, φέραμε μια φοραδίτσα στον επιβήτορα να την 'κανονήσει' και τέτοια ωραία πράγματα. Πάντως είναι πολύ ωραίο να είσαι στην φύση. Εμένα τουλάχιστον με ηρεμεί πολύ. Και πραγματικά ήτανε πολύ ωραία. Είχε κι ένα σωρό ζώα, τα οποία ήτανε πανέμορφα, στις φωτογραφίες βλέπετε τον Ντα Βίντσι, ένα πανέμορφο πουλάρι 8 μηνών που κυκλοφορούσε ελεύθερο με τον αδερφό του τον Πικάσο και στην πιο κάτω φωτογραφία έναν μικρό μούργο που ήτανε όλη την ώρα χωμένος στα σκουπίδια κι αφού άδειαζε την σακούλα το έπαιζε χελώνα, κουκουλωνότανε με την σακούλα σκουπιδιών και έκανε την χελώνα. Την άλλη μέρα βγάλαμε έναν παππού, έναν ελληνικό ίππο, πολύ ήσυχο και ήρεμο, που με έκανε βόλτα για καμμιά ωρίτσα. Στην αρχή βέβαια πήγε να μου πάρει τον αέρα και με πήγαινε όπου ήθελε, αλλά με τις οδηγείες που μου έδωσε ο εκπαιδευτής μου τον επαναφέραμε σε τάξη. Τώρα την επόμενη φορά που θα πάω θα κάνουμε μεγαλύτερη βόλτα κι έξω απο τα όρια της φάρμας, μιας και απ'ότι μου είπε ο εκπαιδευτής αφομοιώνω γρήγορα. κρίμα που αρχίζει σύντομα διάβασμα και δεν ξέρω πότε θα είναι η επόμενη φορά. Πάντως ήτανε μια πολύ ωραία εμπειρία, όπως και να έχει.

ΚΑΛΩΣΩΡΙΣΜΑΤΑ ΚΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

Χθές βράδυ βγήκα να με καλωσωρίσει η φίλη μου η Ματίνα και με την ευκαιρία να την αποχαιρετήσω καθώς το ίδιο βράδυ τα ξημερώματα έπαιρνε το αεροπλάνο να πάει Αμέρικα και μάλιστα L.A. Μαζί με την Ματίνα ήρθε και η φίλη μας η Εύα και λέγαμε τα του εράσμους, καθότι αυτές είχανε πάει πέρσυ εράσμους, σε ένα χωριό, κάπου στην Ιταλία. Εδώ τις βλέπετε σε ένα τρυφερό στιγμιότυπο, η Ματίνα να 'πνίγει' πάντα με την τρυφερότητα που την διακρίνει, την Εύα. Πάτνως έχω να πώ οτι είδα κι ένα πρόσωπο της Ματίνας που δεν περίμενα να δω ποτέ και το οποίο με εξέπληξε, θα έλεγα ευχάριστα, αλλά δεν θα αναφερθώ παραπέρα καθότι δεσμεύτηκα να μην πω τίποτε. Όπως και να έχει δώσαμε ραντεβού ξανά το καλοκαίρι που θα έρθει ή στην Αμερική, είτε L.A. είτε Φλόριδα που τυχαίνω να έχω κάποιες άκρες εγώ. Αλλά αυτό το βλέπω μετά το πτυχίο μου, σε κάνα 2 χρόνια δηλαδή. Anyway, Ματίνα, have a nice trip and take care :D

ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

Έχοντας γυρίσει στην Ελλάδα, έχω πέσει με τα μούτρα στις δουλειές. Έχει δυο μέρες που ταξινομώ φωτογραφίες και σήμερα επιτέλους τελείωσα. Τελικός όγκος δεδομένων 26 και κάτι GB. Οι φωτογραφίες ξεπερνάνε τις 10.000 και ακόμα δεν έχω αρχίσει την επιλογή αυτών που τελικά θα εμφανίσω. Κι ακόμα μου μένουνε να τακτοποιήσω τις βαλίτσες μου και τα πράγματά μου. Στο μεταξύ αρχίζω και συναντιέμαι με παλιούς φίλους μπας και γλυκάνει η προσαρμογή μου εδώ. Στην φωτογραφία βλέπετε την Δήμητρα με τον Θανάση δίπλα της κι απέναντί τους τον Δημήτρη, όπου βγήκαμε χθές σε μια ταβερνούλα να φάμε. Σήμερα βγήκα και με την φίλη μου την Μαρία, με την οποία είχα να επικοινωνήσω απο τότε που έφυγα και πολύ χάρηκα που την είδα και πάλι! Αύριο έχω κανονήσει να βρεθώ με την Ματίνα που είναι να φύγει στας Αμερικάς οσονούπω, για τα αποχαιρετηστήρια. Και ΣΚ λέω να την κάνω μια σύντομη εκδρομή προς Κατερίνη, σε μια φάρμα με άλογα να κάνω λίγη ιππασία. Μάλλον οι τελευταίες διακοπές μου πριν αρχίσει το διάβασμα για την επερχόμενη εξεταστική...

HOME,HOME AGΑIN...

Προχθές γυρισα στην πατρίδα... Σκληρή η πραγματικότητα, αλλά ναι είμαι πίσω κι ακόμα δεν το εχω συνηδητοποιήσω. Το μυαλό μου ακόμα λες και είναι μουδιασμένο και είμαι σαν χαμένος. Αν το σπίτι σου είναι εκεί που είναι η καρδιά σου, τότε η δικιά μου έχει μείνει κάπου πίσω, σε κάποιο μέρος απο τα οποία επισκεύτηκα. Πάντως είδα μερικούς φίλους, ο Παύλος ιδιαίτερα είχε και γενέθλια στις 14 του μηνός, οπότε πήγαμε σπίτι μου να φάμε και μετά βγήκαμε να με κεράσει μπύρα. Πήγαμε Romance, ενα πολύ ωραίο μπαράκι γνωστό απο πολύ παλιά και είπαμε να πάμε την άλλη μέρα Χαλκιδική, να κάνουμε καμιά βουτιά. Κι όντως ξεκινήσαμε πρωί με μερικές περιπέτειες, αφού μείναμε απο βενζίνη, αλλά τελικώς καταφέραμε να φτάσουμε σπίτι, όπου πήραμε την μάνα μου και πήγαμε αρχικά στις Φώκιες, στο σπίτι του θείου μου να γιορτάσουνε την γιορτή τους η μάνα μου κι η πρώτη μου ξαδέρφη. Βεβαίως εμείς δεν κάτσαμε πολύ και πήγαμε προς Άθητο για μια βουτιά, οπότε γυρίσαμε για μεσημεριανό ξανά Φώκιες για μεσημεριανό. Πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής περάσαμε και απο Καλλιθέα για ένα ταβλάκι, όπου δείχνοντας εξαιρετική τύχη με νίκησε. Τελικώς γυρίσαμε βραδάκι σπίτι και βγήκαμε Ναβαρίνου, να φάμε καμμιά γλυκιά κρέπα που μου έλειψε τόσο καιρό στην ξενιτιά. Σιγά σιγά θα προσαρμοστώ, μέχρι βέβαια να ξαναφύγω...

ΥΓ:Φωτογραφίες θα έρθουνε σύντομα, υπομονή. Το ίδιο και η αλλαγή των προηγούμενων post, απο greeklish σε Ελληνικά.

Update:Οι φωτογραφίες μπήκανε, τα greeklish αλλάξανε σε Ελληνικά επίσης. Εδώ στην πρώτη φωτογραφία καμάρα, Θεσ/νίκη, στην δεύτερη Χαλκιδική, Άθητος

LISBOA

Χθές έφτασα το απόγευμα στην Λισσαβόνα. Μια υπέροχη πόλη που ανκαι είναι η δεύτερη φορά που την επισκέπτομαι ακόμα δεν την έχω χορτάσει. Με το που ήρθα, βρέθηκα με την φίλη μου την Όλγα κι αφού ήπιαμε ένα καφεδάκι, πήγαμε να τακτοποιήσουμε τα πράγματά μας σε μια ομολογουμένως άθλια pansion και κατεβήκαμε κέντρο να δούμε κίνηση. Στην Λισσαβόνα στο κέντρο έχει μια ολόκληρη περιοχή με πλακόστρωτο και γεμάτο μπαράκια και εστιατόρια, όπου ο κόσμος πίνει το ποτό του και κυκλοφορεί στους δρόμους, διμηουργώντας μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Η Λισσαβόνα διαφέρει αρκετά απο όλες τις ευρωπαικές πόλεις που έχω δεί μέρχι τώρα. Οι υπόλοιπες είναι σύγχρονες πόλεις, οι οποίες διατηρούνε στοιχεία απο το παρελθόν τους. Η Λισσαβόνα αντίθετα μοιάζει με μια παλιά πόλη η οποία έχει κάποια σύγχρονα στοιχεία. Ίσως αυτό οφείλεται στο οτι σε πολύ μεγάλο μέρος το κέντρο της Λισσαβόνας είναι πλακόστρωτο και έχει παντού στρωμένες γραμμές τραμ. Τα οποία βαγόνια είναι επίσης πολύ παλιά, τουλάχιστον εμφανισιακά. Αλλά πραγματικά είναι περιοχές της όπου τα αυτοκίνητα μοιάζουνε παράταιρα και ξένα. Η όλη παλαιότητά της βγάζει μια ηρεμία και γοητεία, που δεν μπορείς εύκολα να συνατήσεις σε μεγάλη πόλη. Θα ξαναγυρίσω εδω... Σήμερα το πρωί ήτανε κανονικά να πετάξω για Λονδίνο, αλλά η πτήση μου ακυρώθηκε, οπότε η αεροπορική εταιρία με βόλεψε σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο 5 αστέρων (ατσά!!!) κι έτσι έμεινα άλλη μια μέρα εδώ. Πλέον είχα χρόνο να επισκευθώ τα κάστρα της και να απολαύσω την Λισσαβόνα απο ψηλά. Γενικά η μέρα ήτανε όμορφη, παρ'όλο που ήμασταν κουρασμένοι απο τόσες μέρες στον δρόμο, τόσο εγώ όσο και η Όλγα. Σήμερα την αποχαιρέτησα κιόλας, θα πάει προς βόρεια Πορτογαλία και θα βρεθούμε ξανά στην πατρίδα μετά απο καμμιά εβδομάδα. Άυριο αισίως φτάνω σπίτι... Back to reality...

ΕΚΔΡΟΜΗ

Χθές γύρισα απο την εκδρομή που πήγα με την Irene και έναν φίλο της τον Fernando. Ξεκινώντας προχθές απο Μάλαγα, πήγαμε σε μια λίμνη πάνω στα βουνά να κάνουμε μπάνιο. Η διαδρομή ήτανε πολύ όμορφη, μέσα στο πράσινο και η βουτιά στην λίμνη εξίσου καταπληκτική, τόσο που με τον γυρισμό μου στην Ελλάδα θα ξεκινήσω να ψάχνω στην Ελλάδα λίμνες που προσφέρονται για μπάνιο. Η πιο περίεργη αίσθηση που έχει κανείς όταν κάνει μπάνιο σε λίμνη, είναι η γλύκα του νερού στο στόμα, καθώς είναι συνηθησμένος στην αλμύρα της θάλασσας. Στη συνέχεια πήγαμε σε ένα camping κοντά στο χωριό Ronda, όπου και ήπιαμε ένα κόκκινο κρασάκι κι απολαύσαμε την Αυγουστιάτικη πανσέληνο λέγοντας ιστορίες και γελώντας μέχρι δακρύων. Το πρωί κάναμε τις βουτειές μας στην πισίνα του camping, τα μαζέψαμε και πήγαμε στο χωριό Ronda, όπου υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα το οποίο χωρίζει το χωριό σε δύο μέρη και μια επίσης μεγάλη αψίδα η οποία ενώνει τα δύο μέρη του χωριού, όπως φαίνεται στην δεύτερη φωτογραφία. Άκρως εντυπωσιακό θέαμα, το βάθος του χάσματος είναι ιλλιγγιώδες! Φεύγοντας απο εκεί κατευθηνθήκαμε νοτιοδυτικά προς Tarifa, όπου μαζεύονται όλοι οι serfers καθ'ότι εκεί πλέον μιλάμε για Ατλαντικό κι όχι Μεσόγειο. Εκτός των άλλων εκεί που ενώνονται δημιουργούνται αρκετά μεγάλα κύματα, που ευνοούνε το άθλημα. Στον πηγαιμό μας είδαμε και Γιβλαρτάρ και τις ακτές τις Αφρικής, τις οποίες όμως δεν μπόρεσα δυστυχώς να φωτογραφίσω, μιας και δεν κάναμε καμμιά στάση με το αυτοκίνητο εκεί κοντά. Πάντως την άκουσα να με καλεί με το όνομά μου, η μητέρα Αφρική ήθελε να πάω κοντά της! :P Τελικώς πήγαμε στην παραλία Bolonia για μπάνιο, όπου μιλάμε πλέον για Ατλαντικό. Το νερό ήτανε πολύ αλμυρό και παγωμένο, αλλά η θάλασσα ήτανε πολύ καλή. Αλλά το καλύτερο απ'όλα ήτανε η άμμος στην παραλία. Ήτανε λεπτή και μαλακή κι άφηνε πολύ όμορφη αίσθηση στα πόδια. Ακόμα κι εγώ που μισώ την άμμο είχα την ακατανίκητη επιθυμία να κυλιστώ πάνω της... Βγαίνοντας απο την θάλασσα ήμασταν γεμάτοι αλάτι σε όλο μας το σώμα κι αφού είδαμε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα, αποφασίσαμε να ψάξουμε κανα camping να κοιμηθούμε, αλλά δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα. Τελικώς αποφασίσαμε να γυρίσουμε πίσω στην Μάλαγα, όπου φτάσαμε αργά το βράδυ, κατα τις 12:30, ψόφιοι κια βρόμικοι. Κάναμε μπάνιο και πέσαμε σαν κούτσουρα! Η εκδρομή ήτανε φανταστική και είναι κρίμα που δεν έχω πολύ χρόνο να κάνουμε κι άλλες. Σήμερα το βράδυ αρχίζει μια τοπική γιορτή, τα Feria και η οποία κρατάει όλη την εβδομάδα. Προβλέπεται να το καίμε καθώς πρωί πρωί αύριο παίρνω το λεωφορίο για Λισσαβόνα και απο εκεί για Λονδίνο.

Συνεχίζεται...

MALAGA

Τις τελευταίες μέρες κάναμε βόλτα στην Μάλαγα, βλέποντας λίγο το κέντρο και τα κτίρια που έχει. Κάτι παλιά ωραία αρχοντικά και τους καθεδρικούς της, ένας απο τους οποίους μάλιστα ονομάζεται κουλός. Κι αυτό διότι ενώ το αρχικό σχέδιο ήτανε να χτιστεί με δύο πύργους, ο ένας έμεινε μέχρι και σήμερα μισός, τον οποίο μπορείς να δείς ακόμα και μισοτελειωμένο. Πήγαμε ακόμα και στο σπίτι του P.Picaso, αφού είναι γέννημα θρέμα της Μάλαγας, όπου είδαμε μια έκθεση με κάτι κεραμικά του. Στο μουσείο του ακόμα δεν έχουμε πάει, αλλά ελπίζω να το κάνουμε κι αυτό σύντομα. Κι επίσης βγαίνουμε έξω κάθε βράδυ. Ειδικά χθές πήγαμε σε ένα jazz session σε κάποιο μαγαζί κοντά στην πλατεία, στην οποία προηγουμένος είχαμε τσακίσει μερικά mojitos. Το live αν και καλό δεν είδαμε παρα ένα μικρό του κομμάτι καθότι αυτά τα mojitos μας καθυστέρησαν αρκετά, χώρια που την επόμενη μέρα η Όλγα έπρεπε να πάρει το λεωφορείο για να πάει Sevilla κι απο εκεί Πορτογαλία (μειώνετε το χαρέμι μου να πάρει... :P) Με την Όλγα βέβαια θα ξαναβρεθούμε το Σάββατο στην Λισαβόνα, όπου θα πάω κι εγώ για να πάρω το αεροπλάνο του γυρισμού, μέσω Λονδίνου. Προς το παρόν όμως αύριο θα πάμε με την Irene, που βλέπετε στην δεύτερη φωτογραφία με φόντο το ηλιοβασίλεμα κι έναν φίλο της να κάνουμε μια εκδρομή σε μια λίμνη πάνω στο βουνό να κάνουμε μπάνιο. Σκοπεύουμε να γυρίσουμε πίσω Παρασκευή, μιας και θα κάνουμε και μια μικρή διαδρομή στην Ανδαλουσία. Άντε να ανέβουμε λίγο σε υψόμετρο γιατί μας έχει φάει η ζέστη εδω πέρα λέμε!

GRANADA

Μόλις γύρισα απο Γρανάδα, το οποίο στα Ισπανικά σημαίνει ρόδι, το γνωστό κόκκινο φρούτο που σπάμε στα σκαλιά του σπιτιού την πρωτοχρονιά για καλή τύχη. Πήγα εκεί με την Όλγα την Ιρένε και την αδερφή της, την Μάρθα, μόνος μου με 3 γυναίκες και τι γυναίκες μάλιστα! Πασά με είχανε! Όπως καταλαβαίνετε δεν υπήρχε περίπτωση να μην περάσω όμορφα :D Εκτός απο την καλή και όμορφη παρέα βέβαια, και η πόλη ήτανε πολύ όμορφη, ίσως απο τις πιο ωραίες πόλεις που έχω δεί που στερούνται θάλασσας. Αρχικά γυρίσαμε λίγο με τα πόδια κάτι μαγαζιά που πουλούσανε πραμάτεια με έντονη αραβική επιρροή και μετά πήραμε κάτι λεωφοριάκια για να ανέβουμε λίγο πιο ψηλά και να δούμε θέα. Σε πρώτη φάση ανεβήκαμε στο Albaizyn, που είναι ένα ύψωμα απέναντι απο τα κάστρα της Γρανάδας κι έχεις θέα τα κάστρα και μέρος της πόλης. Μετά πήγαμε στην Alambra, που ήτανε τα κάστρα κι απ'όπου είχες θέα όλη την πόλη, όπως βλέπετε στην πρώτη φωτογραφία. Εκεί έχει κι ένα καταπληκτικό αραβικό παλάτι και ήτανε η πρώτη φορά που έβλεπα κάτι τέτοιο. Οπωσδήποτε εντυπωσιακό κι όποιος δεν έχει δεί κάτι τέτοιο να μην χάσει την ευκαιρία, είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Ελπίζω η φωτογραφία που ανέβασα να σας πείσει. Είχε σε όλους τους τοίχους σκαλισμένα ανάγλυφα και αποσπάσματα απο το κοράνιο, ή έτσι υπέθεσα εγώ τουλάχιστον κι επίσης είχε πολλά νερά μέσα στο παλάτι, είτε να τρέχουνε μέσω μικρών καναλιών, είτε σαν εσωτερικές πισίνες με ψάρια. Να μην αναφέρω κάτι υπέροχους εσωτερικούς κήπους και συντριβάνια. Λίγο πριν φύγουμε ζήτησα απο έναν πλανόδιο καλλιγράφο να μου γράψει το όνομά μου στα αράβικα, μόλις βρώ το χαρτί θα το φωτογραφίσω και θα το ανεβάσω κι αυτό :Ρ Γενικά πάντως την μέρα την περάσαμε περπατώντας, χαζεύοντας το μέρος και μπαίνοντας σε μαγαζιά για να πιούμε μπύρες και να φάμε tapas, τα τυπικά Ισπανικά μεζεκλίκια. Με δυο λόγια, μια ιδανική μέρα! Κάτι μου λέει κι ελπίζω να είναι έτσι, οτι και οι υπόλοιπες μέρες, θα περάσουνε με τον ίδιο τρόπο!

MADRID

Μόλις έφτασα Μάλαγα, αφού ξόδεψα 2 μέρες στην Μαδρίτη. Έχω να πώ οτι Βαρκελώνη-Μαδρίτη σημειώσατε άσσο. Η Μαδρίτη αν και ωραία, δεν φτάνει την Βαρκελώνη σε καμμία περίπτωση. Η Μαδρίτη είναι εργατούπολη, με την έννοια οτι έχει κυρίως κόσμο που εργάζεται εκεί, μη φανταστείτε φάμπρικες βέβαια, αλλά είναι κάτι που φαίνετε. Ο κόσμος είναι απλός τόσο στο ντύσιμο, όσο και στην συμπεριφορά, με τα καλά του και τα κακά του να είναι κάποιος απλός. Αντίθετα με την Βαρκελώνη, όπου ο κόσμος είναι στυλάτος, πιο εξεζητημένος και πιο 'ψαγμένος' αν θέλετε. Η Μαδρίτη έχει την κλασσική ομορφιά μιας μεγάλης και παλιάς ευρωπαικής πόλης. Μεγάλα ανάκτορα, μεγάλοι καθεδρικοί, όμορφα και αρχοντικά κτίρια κι όλα παλιά με την γοητεία του παλιού που τα συνοδεύει. Βαρκελώνη αντίθετα έχει πιο σύγχρονα πράγματα να επιδείξει, όσο αναφορά τα κτίρια τουλάχιστον. Μια ακόμα σημαντική διαφορά σε σχέση με την Βαρκελώνη είναι η έλλειψη πρασίνου. Πραγματικά αν και είναι ωραίο να περπατάς στα δρομάκια της Μαδρίτης, δεν υπάρχει πολύ πράσινο, μοιάζει πιο πολύ με τσιμεντούπολη σε ορισμένα σημεία. Εξαίρεση αποτελεί ένα τεράστιο πάρκο στο κέντρο της πόλης, το οποίο είναι πολύ όμορφο και έχει πολύ κόσμο, από διάφορα κοινωνικά στρώματα κι ομάδες. Νεοχίπιδες και νεογιάπιδες, οικογενειάρχες, αθλητικοί τύποι με ποδήλατα και rollerblades, τουρίστες, όλος ο καλός κόσμος είναι εδώ. Κρίμα που στην Ελλάδα δεν υπάρχει ανεπτυγμένη τέτοια κουλτούρα πάρκου... Κάτι που άκουσα αλλά δεν είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω ο ίδιος είναι οτι η Μαδρίτη έχει φοβερή νυχτερινή ζωή. Αλλά είμασταν ΠΟΛΥ κουρασμένοι για να επιχειρήσουμε να βγούμε. Θα μείνουμε με την απορία λοιπόν, μέχρι την επόμενη φορά που θα ξαναέρθω, πιο οργανωμένος και με πρισσότερες μέρες στην διάθεσή μου, μπας και σχηματίσουμε μια καλύτερη γνώμη για Μαδρίτη.

ADEU BARCELONA

Έφτασε η μέρα του αποχωρισμού, με την Βαρκελώνη. Σήμερα φεύγω με το βραδυνό λεωφορείο των 12 απο Βαρκελώνη για να πάω Μαδρίτη. Ήτανε πολύ όμορφος ο καιρός που πέρασα εδώ Βαρκελώνη. Ηρέμησα, βρήκα τον εαυτό μου, έκανα καινούργια πράγματα κι απέκτησα μερικές συνήθειες, που ελπίζω να πάρω μαζί μου και να διατηρίσω στην Ελλάδα. Γνώρισα κόσμο κι έκανα κάποιους φίλους, έβαλα στόχους κάπως πιο σοβαρούς και γυρνώντας θα αρχίσω να δουλεύω πάνω σε αυτούς. Έχω πεθυμήσει πολύ κάποια άτομα και θα ήθελα να γυρίσω να τους δω. Ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει οτι φεύγω. Το ξέρω αλλά ακόμα δεν το καταλαβαίνω. Περίεργο πράγμα κι αυτό... Χθές η βόλτα μας με την Όλγα κράτησε καμμιά 12 ώρες. Πολύ περπάτημα σε μια βόλτα-express στην Βαρκελώνη, όπου είδαμε τα σηματνικότερα σημεία της και στο τέλος κάναμε και μπαρότσαρκα. Χαρά στο κουράγιο μας. Πάλι καλά που καθήσαμε και ξεκουραστήκαμε στην μαρίνα της Βαρκελώνης, την οποία και βλέπετε στην φωτογραφία, καμμιά ωρίτσα, βλέποντας τα καράβια να έρχονται και να φεύγουνε. Φάγαμε λίγο να έρθουμε να καρδαμώσουμε πριν αρχίσουμε την μπαρότσαρκα και ρίξαμε πολύ γέλιο πάνω στην κουβέντα. Πολύ καιρό είχα να γελάσω έτσι... Ωραία περάσαμε πάντως.

ΥΓ: Τα post αναβάλονται επ'αόριστον. Επλίζω να μπορώ να κάνω κάποια κατα την διάρκεια του ταξιδιού μου αλλά θα είναι σε greeklish, τα οποία βεβαίως θα αλλάξω με την άφιξή μου. Σας αφήνω προσωρινά ελπίζω να είστε καλά και να μπορέσω να ανεβάσω κάποιο post πριν έρθω Ελλάδα. Nos vemos!

ΟΛΓΑ

Χθές ήρθε επιτέλους και ο τελευταίος επισκέπτης που θα δεχτώ εδώ στην Βαρκελώνη, η φίλη μου η Όλγα. Με την Όλγα ήμασταν κάποτε 'συνάδερφοι' στο παλαί ποτέ 131 του ΟΤΕ. Μυθικά χρόνια... Έφτασε χθές εδώ με λεωφορείο απο την Μαδρίτη, μετά απο καθυστέρηση αρκετών ημερών και μετά απο μια σειρά πολλών αναποδιών που επίσης την καθυστέρησαν κι έτσι αντί για 7 το πρωί που ήτανε να έρθει κανονικά, έφτασε εδώ στις 4 το μεσημέρι, αφού έχασε και το δρομολόγιο που θα την έφερνε στις 2... Ήτανε ήδη ξενυχτισμένη πρίν ξεκινήσει το ταξίδι και με όλα αυτά που της τύχανε απλώς ήρθε κι έδεσε. Απο χθές κοιμάται σερί κάνα 11ωρο περίπου. Η φωτό ήτανε εκβιαστική ή θα σηκονώτανε ή θα ανέβαζα την φωτογραφία της στο blog μου. Καταλαβαίνετε... Σήμερα θα κάνουμε μια γρήγορη βόλτα στα γνωστά πλέον μέρη Parc Guell, Sagrada Familia, Bari Gótic κτλ... Να δούμε τι θα προλάβουμε. Γιατί είπαμε να φύγουμε απο Βαρκελώνη για Μαδρίτη Τετάρτη βράδυ, οπότε δεν έχουμε και πολύ χρόνο. Θα πάμε σήμερα κιόλας να αγοράσουμε εισητήρια απο τον σταθμό. Θέλει να στείλω κι ένα δέμα σπίτι, καθώς ο χώρος του σακιδίου μου δεν είναι αρκετός. Πως πέρασε έτσι τόσος καιρός... Σε δύο μέρες φεύγω απο Βαρκελώνη... Πάνε κιόλας 5 μήνες περίπου. Anyway stay in touch, more to come! :)