GIRONA

Σήμερα πήγα Girona με τον συγκάτοικό μου τον Javi. Έχω να πώ οτι είναι φοβερό μέρος. Όποιος πάει Βαρκελώνη πρέπει να την επισκευθεί ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ... Είναι γεμάτη στενά δρομάκια, σκάλες και γραφικά κτίρια, που μπορείς να τα ακολουθείς για ώρες μέχρι να βρείς τον προσανατολισμό σου, άσε που συνέχεια χαζεύεις απο δω κι απο'κεί διότι απλώς τα πάντα είναι πανέμορφα... Αυτή η πόλη είναι έτσι κατασκευασμένη που βλέποντάς την σου δίνει την εντύπωση οτι κρύβει ένα σωρό μυστικά. Έχει μικρούς πανέμορφους εσωτερικούς κήπους στους οποίους δεν ξέρεις πως να μπείς και μια εκκλησία που απο αρχαίο ρωμαικό ναό έχει μετατραπεί στον καθεδρικό που βλέπετε στην φωτογραφία. Ένα σωρό στενάκια χωρίς κόσμο, όλα δικά σου, το πάρκο πίσω απο τον καθεδρικό που οδηγεί στα παλιά τείχη της πόλης, απ'όπου μπορείς να την δείς όλη και το ποτάμι που την διασχίζει με τις γέφυρες και τα πανέμορφα κτίρια που είναι χτισμένα στις όχθες του και πάντα η αίσθηση οτι κάπου κοντά μπορεί να κρύβεται κάτι μυστικό, μικρό μεγάλο δεν έχει σημασία άλλωστε... Μαγεία... Μου θύμισε λίγο την Ρώμη, με την μόνη διαφορά οτι δεν είχε τόσο κόσμο και μπορούσες να την απολαύσεις πραγματικά. Απλώς ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ την ευκαιρία να πάτε, αν έρθετε Βαρκελώνη. Έβρασε βέβαια το κεφάλι μας τόσες ώρες κάτω απο τον ήλιο και με τόση ζέστη, αλλά άξιζε 100%

ΣΥΜΜΑΖΕΜΑΤΑ

Χθές άρχισα το γενικό συμμάζεμα του δωματίου (όπως βλέπετε στην φωτογραφία τα πράγματά μου στοιβαγμένα σε μια μεριά) καθώς έπρεπε να μείνω σπίτι να περιμένω δέμα απο Ελλάδα με καινούργιο κινητό και φωτογραφική μηχανή. Βλέπετε η μάνα μου, όπως κάθε Ελληνίδα μάνα, δεν μπορεί να 'χάσει' έτσι εύκολα τον 'κανακάρη' της κι εγώ πάλι δεν μπορώ χωρίς φωτογραφική. Η φωτογραφική μηχανή είναι λίγο διαφορετική απο αυτήν που είχα, κάποιες λειτουργείες λιγότερες αλλά με μεγαλύτερη ανάλυση, οπότε πάνω κάτω στα ίδια είμαστε, δηλαδή μια καλή compact μηχανή. Αυτό σημαίνει οτι απο δω και πέρα θα ανεβάζω δικές μου φωτογραφίες στο blog ξανά. Πάντως με το συμμάζεμα βρήκα παλιά εισητήρια απο συναυλίες, μέρη που επισκεύτηκα, σημειώματα φίλων και γνωστών και ότι τελωσπάντων βρίσκει κανείς στο συμμάζεμα. Ξαναθυμήθικα πράγματα και μου ήρθε πάλι η αίσθηση οτι θα υποφέρω κατα την προσαρμογή μου στην Ελλάδα. Είναι τόσο διαφορετικά τα πράγματα εδώ... Μεγάλοι δρόμοι, άπλα, δεν στριμώχνεσαι, έχεις τον χώρο σου, υπάρχουνε πάρκα, πράσινο παντού... Αν και δυσάρεστες οι σκέψεις προσαρμογής, ήτανε ευχάριστες οι σκέψεις οτι θα δώ τους φίλους μου ξανά και το rewind που έκανα σκεπτόμενος το ότι πέρασα εδώ. Βέβαια δεν την κάνω ακόμα, την Δευτέρα το πρωί θα έρθει μια φίλη μου να με επισκευθεί και να δούμε την πόλη για μερικές μέρες και μετά ξεκινάει το ταξίδι στην Ιβιρική χερσόνησο. Απλώς ήτανε ευκαιρία να κάνω τα πολλά πολλά χθές ώστε να μη μου μείνουνε όλα την τελευταία στιγμή, όπου και θα είναι ακόμα πιο δύσκολα με φιλοξενούμενο. Άλλωστε έχω να δώ μερικά πράγματα ακόμα εδω πέρα ;)

ADEU CASTELLERS, ADEU ARREPLEGATS...

Χθές ήτανε η τελευταία μέρα που πήγα να κάνω castellers. Βρεθήκαμε με τα παιδιά, κάναμε τον χαβαλέ μας, αν κι εγώ ήμουνα λίγο στεναχωρημένος, μιας και ήτανε η τελευταία φορά που θα έκανα castellers... Ευτυχώς όμως το βράδυ είχανε κανονήσει δείπνο στο σπίτι της Aina (στην φωτογραφία) που είναι Μαγιορκίνα (απο την Μαγιόρκα δηλαδή) και η οποία (άσχετο αλλά πρέπει να το πώ...) έχει το πιο θυληκό σώμα που έχω δεί ποτέ στη ζωή μου... Τέλωσπάντων δεν θα επεκταθώ παραπάνω... Το βράδυ λοιπόν μαζευτήκαμε εκεί και άρχισε το φαγοπότι. Με το που τελιώσαμε αρχίσανε και τα παιχνίδια. Το ποιό ενδιαφέρον, ήτανε το παιχνίδι pregunta puta. Στο παιχνίδι αυτό έπρεπε να κάνεις μια ερώτηση σε κάποιον πολύ μπηχτή, πχ αν έχει κάνει σεξ με κάποιον απο τους παρόντες και γενικά ερωτήσεις για να βγαίνουν όλα τα άπλυτα στην φόρα. Η ερώτηση έπρεπε να γίνετε με προσβλητικό τρόπο και η απάντηση το ίδιο. Οπότε όπως καταλαβαίνετε έπεσε ΠΟΛΥ μπινελίκι. Το ενδιαφέρον μέρος ήτανε οτι αν δεν απάνταγες την ερώτηση, αν έλεγες ψέματα ή αν ξεχνούσες να μπινελικώσεις τον άλλον, έπρεπε να βγάλεις κι απο κάποιο ρούχο. Οπότε καταλαβαίνετε τον χαβαλέ που γινότανε, με τις μπηχτές κι όλα αυτά... Πάντως το ευχάριστο είναι οτι μίλησα με τα παιδιά και υπάρχει μια σοβαρή πιθανότητα να έρθουνε Ελλάδα να κάνουνε κάποια actuacció τον Μάιο, που είναι η φοιτητική εβδομάδα, αρκεί να κανονήσω κάποια πράγματα, όπως το φαί, που είναι εύκολο, διότι η λέσχη του ΑΠΘ είναι δωρεάν για όλους και μια αίθουσα να κοιμηθούνε με μπάνιο. Αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι, αλλά αν μιλήσω με καθηγητές, τι διάολο, δεν θα παραχωρήσουνε μια αίθουσα σε κάνα φοιτητικό γυμναστήριο; Στην ανάγκη τους φιλοξενώ και σπίτι μου!!!

ΜΠΑΝΙΟ ΜΠΑΝΑΚΙ...

Χθές έκανα το πρώτο μου μπάνιο σε θάλασσα, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! Ο Santi είχε προτείνει απο χθές να πάμε παραλία μιας και θα τελείωνε νωρίς την δουλειά του κι όντως γύρισε κατα τις 1, κάναμε να φάμε και ξεκινήσαμε για την κοντινή παραλία του Montgat. Αυτή η παραλία είναι κάπως σαν την παραλία της Περαίας, αν με καταλαβένεται, όχι η καλύτερη, αλλά αρκετά καλή για να κάνεις μπάνιο και ούτε πολύ μακριά απο την πόλη. Κόσμο δεν είχε πολύ κι ήτανε αρκετά δροσερά μιας και φύσαγε ένα ωραίο αεράκι. Η θέα ήτανε κάπως περίεργη, διότι απο απέναντι έβλεπες το πάρκο του φόρουμ, εκεί που έγινε το φεστιβάλ μουσικής στο οποίο είχα πάει και το τοπίο ήτανε λίγο βιομηχανικό, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία. Αφού τακτοποιηθήκαμε με τις πετσέτες κτλ πήραμε τις ρακέτες και παίξαμε καμμιά ωρίτσα μέχρι να ζεσταθούμε αρκετά για να γίνει η βουτιά μας αρκούντως δροσιστική. Κι όντως... Πόσο καιρό είχα να βουτήξω σε θάλασσα;... Με το που βούτηξα κατάλαβα το πόσο μου είχε λείψει το θαλασσινό νερό... Τελικώς κάποια στιγμή βγήκα, έκανα ένα ξέπλημα στις ντουσιέρες και την άραξα στον ήλιο να στεγνώσω. Έτσι πέρασε η ώρα μέχρι το απόγευμα, όπου έπεσε ο ήλιος και είπαμε να γυρίσουμε σιγά σιγά σπίτι. Στο μεταξύ έχουν τελειώσει και όλες οι δουλειές που είχα να κάνω, σε ότι αφορά τα διαδικαστικά. Προχθές έστειλα το διαβατήριό μου στην πρεσβεία του Καναδά στην Μαδρίτη για να επεκτείνω την διάρκειά του και χθές μόλις έβγαλα τα εισητήρια του γυρισμού. Πετάω απο Λισαβόνα 13 Αυγούστου και φτάνω Θεσ/νίκη 14. Έχει, με δυο λόγια, αρχίσει ήδη η αντίστροφη μέτρηση για τον γυρισμό...

ΜΕΣ'ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΠΟΔΗΛΑΤΩ...

Πύργους τηλεπικοινωνιών συναντώ... Έχοντας χάσει το κινητό μου δεν έχω πλέον τα τηλέφωνα των φίλων μου που γνώρησα εδώ κατα την διάρκεια του εράσμους μου. Οπότε δεν είναι και τόσο εύκολο να βρώ παρέα για να βγώ. Το χειρότερο είναι οτι τελικά θα φύγω χωρίς να τους αποχαιρετήσω, έτσι όπως ήρθανε τα πράγματα. Πάντως επειδή δεν λέει καθόλου να μένω μέσα το έχω γυρίσει στα σπόρ και στην αθλητική ζωή. Έτσι το απόγευμα πήγαμε με τον Javi για ποδήλατο. Ανεβήκαμε προς το βουνό του Tibidabo και ακολουθήσαμε ένα χωμάτινο μονοπάτι μέσα στο δάσος. Φτάσαμε πολύ κοντά στον πύργο τηλεπικοινωνιών της Βαρκελώνης και στη συνέχεια μπήκαμε ακόμα πιο βαθειά στο δάσος, πάντα κάνοντας χωμάτινες διαδρομές, ώσπου φτάσαμε αρκετά ψηλά και είχαμε όλη την Βαρκελώνη στα πόδια μας. Τι φοβερή θέα και τι ωραία διαδρομή! Τι στροφιλίκι θεέ μου!!! Ειδικά στον γυρισμό, που πιάσαμε ένα ασφάλτινο κομμάτι, όλο κατηφόρα και είχε απίστευτες στροφές και πολύ καλή άσφαλτο, την κάναμε σε πολύ μεγάλη ταχύτητα πλαγιάζοντας απολαυστικά στις στροφές... Κρίμα που ο δρόμος ήτανε διπλής κατεύθηνσης και απο φόβο μην έρθουνε αμάξια απο το αντίθετο ρεύμα δεν πηγαίναμε στο 100% των δυνατοτήτων μας... Που θα πάει, δεν θα πάρω μοτοσακό;;; (που λέει κι ο παππούς μου!) :Ρ Θα με φάνε οι δρόμοι!

PING-PONG

Χθές πήγα με τουσ συγκατοίκους μου για ping-pong. Στην Βαρκελώνη τα πάρκα έχουνε τραπέζια όπου μπορείς να παίξεις ping-pong, αρκέι βέβαια να έχεις τις δικές σου ρακέτες και μπαλάκι. Τα τραπέζια βέβαια δεν είναι και πρώτης κατηγορίας (γι'αυτό έχασα άλλωστε) και το διχτάκι είναι μεταλικό κι όχι κανονικό, αλλά την δουλειά του την κάνει. Έτσι πήγαμε στο κοντινότερο πάρκο που υπάρχει στο σπίτι μας, το οποίο είναι κι αρκετά μεγάλο, όπως άλλωστε τα περισσότερα πάρκα στην Βαρκελώνη και ευτυχώς πιάσαμε το καλό το τραπέζι. Πρώτο τραπέζι πίστα δηλαδή :Ρ Όπως είπα και πιο πρίν έχασα, διότι βεβαίως εγώ είμαι καλός μόνο σε κλειστούς χώρους και με συνθήκες υψηλού πρωταθλητισμού, οπότε δεν μπορούσα να αποδώσω καθόλου σε ανοιχτό χώρο :Ρ Τελικά πρωταθλητής σπιτιού ανακυρήχθηκε ο Javi (στα αριστερά της φωτογραφίας) χωρίς να χάσει ούτε ένα σετ, αν και ήτανε κοντά στο να χάσει ένα απο μένα. Με νίκησε τελικά 21-19 και θα ήτανε ιστορική στιγμή καθώς δεν έχει χάσει ποτέ κανένα σετ, είτε απο μένα είτε απο τον Santi (στα δεξιά της φωτογραφίας) Πάντως μεγάλο κόλλημα το ping-pong, ακόμα κι αν χάνεις. Πάλι καλά που άρχισε να βραδιάζει σε κάποια φάση, γιατί όσο καθόμασταν, τόσο πιο ρεζίλι μας έκανε ο Javi...

ΧΑΡΤΟΥΡΑ ΚΙ ΑΓΟΡΕΣ

Προχθές Παρασκευή, πήγα στο πανεπιστήμιο για να πάρω τα τελευταία χαρτιά που χρειαζόμουνα, όσο αναφροά το εράσμους μου. Επισήμως πλέον έχει τελειώσει δηλαδή και μου μένουνε λίγες ακόμα μέρες στην Βαρκελώνη. Μετά σκοπεύω να πάω προς Μαδρίτη, Μάλαγα και να καταλήξω Πορτογαλλία, απ'όπου και θα πάρω το αεροπλάνο του γυρισμού. Έτσι έπρεπε να πάω να πάρω και κάποια δώρα για φίλους στην Ελλάδα. Ονόματα δεν λέω, γιατί αλλιώς δεν θα είναι έκπληξη πια. Για τα δώρα κατέβηκα χθές Σάββατο στο κέντρο μαζί με τον συγκάτοικό μου, τον Javi και αγόρασα για τους περισσότερους που ήθελα. Μου μένουνε λίγα ακόμα, αλλά έχω χρόνο, οπότε είμαι άνετος. Πάντως εκεί που περπατούσαμε στα στενά του Barri Gótic πέσαμε πάνω σε μια 'παρέλαση' όπου προπορεύονταν δύο έφιποι και ακολουθούσανε ντυμένοι σε παραδοσιακές στολές και παίζοντας γκάιντες γαλιθιάνοι, Ισπανοί απο την Γαλλίθια. Καθ'ότι μου φάνηκε περίεργο το θέαμα Ισπανών με γκάιντες, ρώτησα τον Javi τι και πώς και μου είπε οτι στην Γαλλίθια υπάρχη αρκετά έντονη η κέλτικη επιρροή απο παλία, εξού και οι γκάιντες. Χωρίς φωτογραφική βεβαίως φωτογραφίες δεν μπόρεσα να τραβήξω αλλά μετά έψαξα στο ίντερνετ και βρήκα αυτήν που βλέπετε που είναι κάτι ατνίστοιχο, αλλά σε άλλο μέρος, το οποίο βεβαίως ούτε ξέρω ποιό είναι. Πάντως μου έκανε μεγάλη εντύπωση και πραγματικά ήτανε πολύ όμορφο θέαμα, για να μη πώ και για τη μουσική, διότι οι γκάιντες πολύ μ'αρέσουνε και δεν θα είμαι αντικειμενικός :Ρ Τελικά στην Ισπανία έχει απ'όλα τα καλά... :)

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ACTUACCIÓ

Χθές όπως φανερώνει κι ο τίτλος ήτανε το τελευταίο actuacció στο οποίο θα συμμετέχω. Ήτανε στο ίδιο εμπορικό κέντρο που κάναμε και την προηγούμενη εβδομάδα. Το actuacció πήγε μια χαρά, κάναμε ότι ήτανε να κάνουμε, χωρίς πτώσεις και τέτοια και μετά, όπως και την προηγούμενη φορά, πήγαμε πάλι στο πακιστανικό που δεν πουλούσε αλκοόλ για να φάμε κεμπάπ με μια ΠΟΛΥ πικάντικη σάλτσα. Στη συνέχεια πήγαμε παραλία, όπου βεβαίως ξαναρχίσαμε τα παιχνίδια. Παίξαμε σκοινάκι, όχι όπως αυτοί στην φωτογραφία, αλλά κάπως έτσι, διελκυστίδα και ένα κάρο άλλα χαζά παιχνίδια. Κάναμε κύκλο και ακολουθούσαμε ότι έκανε και τραγουδούσε ένας απο εμάς, δηλαδή παλιμπαιδισμός τελείως. Ωραία ήτανε!!! Και να φανταστείτε οτι και το μεσημέρι που κάναμε πρακτική για τα castellers πάλι παίξαμε. Είχαμε αγώνα αγόρια κορίτσια ποιός θα κάνει πιο γρήγορα μια στήλη 4 ατόμων, όπου τα κορίτσια μας νίκησαν, όχι μόνο τον αγώνα αλλά και την ρεβάνς. Κρίμα πάντως που δεν έχω φωτογραφίες απο τα γεγονότα. Μερικοί μπήκανε και στην θάλασσα, η οποία ήτανε πολύ ζεστή κι άλλοι βρέξανε τα πόδια τους λίγο. Μείναμε μέχρι τις 2 περίπου, οπότε ήρθανε τα μηχανήματα που ισιώνουνε την άμμο, οπότε αναγκαστήκαμε να την κάνουμε.

ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

Χθές είχα μια απερίγραπτη αδιαθεσία να βγώ έξω. Αλλά ο καιρός ήτανε πολύ καλός και δεν έλεγε καθόλου να μείνω μέσα. Έτσι πολέμησα την κακή μου διάθεση και βγήκα μαζί με τον συγκάτοικό μου τον Javi για βόλτα με τα ποδήλατα. Σε πρώτη φάση περάσαμε απο ένα μαγαζί για να αντικαταστήσω την κλεμένη τσάντα μου, και μετά κατεβήκαμε μέχρι την παραλία. Πολύς κόσμος, όμορφος κόσμος, όμορφη παραλία, ωραίος καιρός, ε έφτιαξε το κέφι. Πήγαμε μέχρι τέλος όλη την παραλία κι εκεί βρήκαμε ένα 'πάρκο' όπου κάνανε διάφορα κόλπα BMXάδες, Bladeάδες και skaters, απ'όπου και η φωτογραφία (απο την φωτογραφική του Javi βέβαια) Εκεί καθήσαμε λίγη ώρα και χαζέψαμε τα κόλπα, ώσπου άρχισε σιγά σιγά να πεύτει ο ήλιος, οπότε ξεκινήσαμε να γυρνάμε για να μην μας πιάσει τελείως νύχτα. Στον γυρισμό βέβαια έπαθα φοΰιτ και αναγκάστηκα να πάρω τρένο για το σπίτι, το οποίο αφήνει κανα 20λεπτο μακριά και ανηφόρα μέχρι να φτάσω τσουλώντας το ποδήλατο. Μια χαρά γυμναστική δηλαδή! Αλλά η αλήθεια είναι οτι τις τελευταίες μέρες φαίνετε οτι η τύχη δεν είναι καθόλου με το μέρος μου. Χμμμ... Λες να με ματιάξανε;;; Έλα λίγο ανοησίες! :Ρ

BAD NEWS...

Ε δεν μπορεί να είναι όλα όμορφα στην ζωή, έτσι δεν είναι;Χθές λοιπόν είπα να πάω σε κάνα πάρκο να κάνω την αράξω λίγο στον ήλιο, να πάρω λίγο χρώμα, να διαβάσω κάνα βιβλίο και τέτοια πράγματα. Έτσι λοιπόν, έφτασα, την έπεσα και για 5' μόλις με πήρε ο ύπνος. Όχι τελείως κιόλας, απλώς ψιλοχουζούρεψα λίγο. Όταν ξύπνησα η τσάντα μου είχε κάνει φτερά... Απολογισμός: Ψηφιακή μηχανή (λίγο πριν τις 10.000 φωτογραφίες να πάρει...), MP3 player, το κινητό μου, πιστωτική κάρτα και κάρτα ανλήψεως ΑΤΜ, ένα βιβλίο και έναν ταξιδιωτικό οδηγό της Βαρκελώνης (Σόρρυ Ολγάκι, έλεγα να διαβάσω τίποτε να σε κάνω κάνα καλό πρόγραμμα να δούμε πολλά πράγματα όταν έρθεις απο εδώ, αλλά δεν έκατσε...) Τα περισσότερα πράγματα αναπληρώνονται, θα αγοράσω νεά μηχανή και MP3 player, το κινητό μου ήτανε έτσι κι αλλιώς πολύ παλιό και για τις κάρτες δεν πειράζει τόσο, έτυχε να έχω αρκετά χρήματα σε ρευστό σπίτι, αρκετά για να την βγάλω μέχρι να φύγω. Αυτό που μου κόστισε περισσότερο απ'όλα είναι οτι μέσα σε όλ'αυτά έχασα και τα κλειδιά μου, στα οποία είχα ένα μπρελόκ με τον Κακό Λύκο, το οποίο ήτανε δώρο, είναι τεράστιας συναισθηματικής αξίας και αναντικατάστατο. Όταν έκανα τον απολογισμό για το τι χάθηκε, ήτανε το μοναδικό πράγμα για το οποίο είπα: 'όχι ρε γμτ...' και το οποίο με έκανε να χάσω την ψυχραιμία μου... Πολύ στεναχωρέθηκα... Μετά πήγα να κάνω δήλωση και στην αστυνομία και με κράτησαν 2 ώρες για μια διαδικασία 20 λεπτών.
Απο την καλή σκοπιά των πραγμάτων όμως: Μπορώ να λέω ότι θέλω πλέον στο blog, χωρίς να καταθέτω φωτογραφικά ντοκουμέντα, χθές πήγα με δυο γκομενάκια στην παραλία και κάναμε γυμνοί μπάνιο πχ ;) Έλα λίγο!

ΥΓ1:Λόγω απώλειας μηχανής ενδεχομένως το blog να συνεχίσει χωρίς φωτογραφίες. Οι φωτογραφίες που θα εμφανίζονται κατα καιρούς, θα είναι είτε παλιές, είτε άλλων, φίλων ή απο το ίντερνετ.

ΥΓ2:Μόλις παρέλαβα ένα δέμα απο την φίλη μου την Σίσυ απο την Ολλανδία με φωτογραφίες και την σειρά κινούμενων σχεδίων Η Οδδύσεια του Διαστήματος. Αυτό θα μου φτιάξει κάπως το κέφι.

ΜΠΑΡΟΤΣΑΡΚΑ ΣΤΟ BARRI GÓTIC

Χθές βγήκα με τον φίλο μου τον Samuel, απο την Φιλανδία. Πορτραίτο του μπορείτε να δείτε στην δεύτερη φωτογραφία. Ξεκινήσαμε αρχικά απο ένα μαγαζί που υποτίθεται οτι είχε μια φιλανδική μπύρα, που ήθελε να πιεί, αλλά τελικά δεν είχε και την έβγαλε με μια amstel. Στην συνέχεια μπήκαμε στο Barri Gótic να ξεκίνήσουμε την μπαρότσαρκά μας. Το πρώτο μπάρ που πήγαμε ήτανε το Manchester, που φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία, πολύ συμπαθητική μουσική και χώρος. Κι επίσης ωραίος κόσμος. Κι εκεί αρχίσαμε να πίνουμε μπύρες και να μιλάμε γιια γυναίκες βεβαίως βεβαίως. Και η μία μπύρα διαδέχτηκε την άλλη όπως και το ένα μπάρ το άλλο. Κάποια φάση περάσαμε κι απο ένα στο οποίο λένε οτι πάει ο Manu Chao να πιεί τις μπύρες του, αλλά δεν τον πετύχαμε. Όχι οτι καιγόμασταν κιόλας αλλά θα είχμε να λέγαμε :Ρ Κρίμας πάντως που φύγαμε νωρίς καθ'ότι ο Samuel είχε να κάνει δουλειές το πρωί. Γυρνώντας προς το σπίτι ήρθανε και δυο κοπέλες και με ρωτάνε στα Ισπανικά αν έχει περάσει ένα συγκεκριμένο αστικό. Τελικά αποδείχτηκαν Ελληνίδες και δεν ήτανε οι πρώτες που συναντώ. Και το Σάββατο πάλι βρήκα άλλες δύο στο αστικό. Τελικά έχει πολλούς απο μας εδω πέρα, άμα ψάξεις λίγο σίγουρα θα βρείς.

SUMMERCASE 2nd DAY

Χθές ήτανε η δεύτερη και τελευταία μέρα του Summercase, το οποίο ήτανε πολύ καλό τελικώς. Φέτος είναι η πρώτη χρονιά που διοργανώνεται και κάτι μου λέει οτι σίγουρα δεν θα είναι η τελευταία, μιας και είχε πολύ επιτυχία. Εγώ έφτασα εκεί κατα τις 8 περίπου όπου και μετά απο λίγο ξεκίνησαν οι Dandy Warhols. Μετά μεταφέρθηκα σε άλλη σκηνή για να δώ τους The Divine Comedy και στη συνέχεια πήγα στους Starsailor, οι οποίοι μου άρεσαν πάρα πολύ. Ακολούθησαν οι Happy Mondays πολύ καλοί επίσης και μετά απ'ευθείας για τους New Order (πρώτη φωτογραφία, η δεύτερη είναι το κοινό που τους παρακολουθεί) οι οποίοι ήτανε απλώς εκπληκτικοί. Παίξανε αρκετή ώρα σε σχέση με τα υπόλοιπα συγκροτήματα και είπανε όλα τα γνωστά τους τραγούδια, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένα των Joy Division. Πολύ ωράιο live... Στη συνέχεια πήγα στους Primal Scream, όπου γνώρισα τις εικονιζόμενες κοπέλες, Patricia και Noelia, από αριστερά προς τα δεξιά, απο την Γαλίθια. Πολύ συμπαθητικές κοπέλες, με τις οποίες πήγαμε να δούμε λίγο τους Keane και μετά να ξεβιδωθούμε χορεύοντας σε ένα Chemical Brothers DJ set. Κάπως έτσι πέρασε η ώρα και όταν πια τα πόδια μας δεν αντέχανε άλλο, την κάναμε για σπίτι σιγά σιγά. Πριν κάνω τον απολογισμό να ευχαριστήσω την Όλγα, που αυτή ήτανε που με ενημέρωσε για το φεστιβάλ αυτό και να πώ οτι κρίμα που δεν ήρθε κι αυτή να το δούμε μαζί. Κατα τ'άλλα τα 110€ τα άξιζε σίγουρα πιστεύω, είχε πολύ κόσμο, η οργάνωση ήτανε πολύ καλή και τέλος έμεινα με την εντύπωση οτι τα καλύτερα live γίνονται σε ανοιχτούς χώρους. Μεγάλα ηχεία και μπάσσα στο τέρμα, να τρέμει η γή κάτω απο τα πόδια σου και να μην μπορείς παρα να ακολουθήσεις τον ρυθμό της μουσικής χορεύοντας.

SUMMERCASE 1st DAY

Χθές πήγα στο φεστιβάλ summercase. Το φεστιβάλ γίνετε στο parc de forum, το οποίο είναι ένα τεράστιος χώρος, πολύ ωραίος επίσης και τώρα που τον είδα, πολύ θα ήθελα να πάω μια μέρα εκεί για ξάπλες στα γρασίδια. Το εισητήριο έκανε 110€ και εκτός απο χθές έχει και σήμερα live. Για περισσότερες πληροφορίες στο site www.summercase.com Έτσι χθές είδα για κάνα δυό τραγούδια μόνο τον David Kitt, ο οποίος ήτανε συμπαθητικός, τους Dirty Pretty Things, που παίζανε ωραίες πανκίλες και μετά τους Astrud, όπου ο μπασίστας ήτανε ένας παλίκαρος δυο μέτρα και φορούσε μίνι φουστίτσα και τακούνι, ωραία πράγματα :Ρ Στη συνέχεια ήτανε η σειρά των Belle Sebastian, όπου ο τραγουδιστής έκανε πολύ καλό performance και ανέβασε και 3 κορίτσια στην σκηνή για θέαμα στον κόσμο. Αν και δεν τρελένομαι για πάρτη τους, έκαναν καλό live. Μετά βγήκανε οι Cardigans, ωραία γκόμ.. εγχμ.. τραγούδια κτλ κτλ. και μετά άλλαξα stage και πήγα να δώ τους Daft Punk (δεύτερη φωτογραφία) οι οποίοι ΤΑ ΣΠΑΓΑΝΕ ΛΕΜΕ!!!!! Πολύ κέφι πολύ ρυθμός, χοροπηδητό και ΠΟΛΥ ένταση, τι να λέμε τώρα!!! Πολύ γούσταρα!!!Στη συνέχεια πήγα να δώ Massive Attack (τρίτη φωτό), οι οποίοι καλοί μεν αλλά λίγο υποτονικοί σε σχέση με τους Daft Punk. Ήμουνα και λίγο κουρασμένος απο όλη την μέρα, οπότε την άραξα και κοιμήθηκα κάνα 15λεπτο. Μεγαλεία, θα έχω να λέω οτι με νανούρησαν οι Massive Attack :Ρ Κατα τις 4 το πρωί βγήκε να παίξει κι ο Fatboy Slim (πρώτη φωτογραφία) τον οποίο όμως δεν άντεξα να καθήσω να δώ μέχρι το τέλος κι έτσι τον απόλαυσα μόνο για ένα μισάωρο. Στίτι έφτασα κατα τις 6 μάλλον, κουρασμένος αλλά σίγουρα πολύ ικανοποιημένος. Και σήμερα έχει κι άλλα! New Order, The Dandy Warhols κι άλλα ωραία πράγματα. Θα σας τα πώ αύριο τα καθέκαστα. Hasta luego!

ACTUACCIO ΣΤΟ MAREMAGNUM

Χθές είχαμε actuaccio με την ομάδα των arreplegats στο maremagnum, το οποίο είναι ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο δίπλα στην θάλασσα κατα τις 8 το απόγευμα. Τελικώς μαζευτήκαμε πολλά άτομα (πρώτη φωτογραφία) και κάναμε ωραία castellers, το καλό με αυτό το συγκεκριμένο actuaccio είναι οτι πληρώνεται η ομάδα κι έτσι μετά μπορέσαμε να πάμε να φάμε τα κεμπάπ μας σε ένα Πακιστανικό. Εκεί βέβαια δεν παρεκταπήκαμε καθόλου, αφενός μεν γιατί δεν πουλάγανε αλκοόλ (!) κι αφετέρου δε γιατί, έ αυτοί είναι Πακιστανοί όχι κινέζοι, κάτι τέτοιες τρελαμάρες δεν τις σηκώνουνε έτσι εύκολα. Πάντως κάναμε μια columna έξω από το μαγαζί, όπως φαίνετε στην κάτω φωτογραφία και μας κεράσανε 2 κουτάκια coca-cola(τι κάνει ο άνθρωπος για 2 κουτάκια coca-cola ε;) Ο γράφων και πάλι είναι απο κάτω και τραβάει τα ζόρια... Μετά ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να φεύγει και τελικά όσοι μείναμε πήγαμε σε μια πλατεία με μπύρες κι αρχίσαμε να παίζουμε ένα παιχνίδι, κάτι που μοιάζει με τον ψυχολόγο αλλά όλες οι ερωτήσεις ήτανε είτε σεξουαλικού είτε κουτσομπολίστικου περιεχομένου. Εκεί να δείτε καρφωτές και μπηχτές που πέφτανε... Μετά πήγαμε όλοι στο σπίτι ενός παιδιού απο την παρέα όπου μαντέψτε! Ναι παίξαμε άλλο ένα παιχνίδι. Και ναι ήτανε πάλι σεξουαλικού περιεχομένου. Πάντως ελείψει αλκοόλ τίποτε δεν ήτανε όπως το Σάββατο. Την επόμενη φορά ίσως ;)

ADEU PADRE

Χθές φύγανε και οι τελευταίοι συγγενείς που θα με επισκέπτονταν εδώ στην Βαρκελώνη. Πήγα για άλλη μια φορά στο αεροδρόμιο, για να τους βάλω στο αεροπλάνο και να τους κουνήσω το ματνηλάκι του αποχαιρετισμού. Αυτήν την διαδρομή, πόσες φορές την έχω κάνει; Όπως και να'χει φτάσαμε μια χαρά και βγάλαμε να παίξουμε λίγο μπαλίτσα με τον μικρό. Όπου κάποια στιγμή ακούμπησε τα πόδια μιας Ιταλίδας γιαγιάς και μας αποκάλεσε βάνδαλους. Κρίμα που δεν το κατάλαβα αμέσως αυτό που μας είπε να την χέσω πατόκορφα, ακόμα και στα ιταλικά (ναί ναί ξέρω αρκετά ιταλικά για να τον ξεχέσω τον άλλον, άλλωστε τι μας έμαθε η Λάουρα νομίζετε;;;) Μετά γύρισα σπίτι και δεν έκανα τίποτε, αρκετά κάναμε το Σάββατο, θέλει λίγο ξεκούραση η ομάδα για να μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα στον επόμενο αγώνα. Σήμερα έχω να πάω πανεπιστήμιο για χαρτούρες και βαριέμαι απίστευτα. Αυτή η υποτροφία μου έχει γίνει στενός κορσές. Ούφ!

ΣΑΒΒΑΤΟ DE PUTA MADRE

Τι να πρωτοπώ για χθές... Ας αρχίσω με τα μικρότερης σημασίας, λοιπόν. Το πρωί πήγαμε με τον πατέρα μου και τον αδερφό μου στo Monjuic να δούμε λίγο το ισπανικό χωριό. Αφού φάγαμε εκεί, ανεβήκαμε στο Tibidabo, έναν λόφο στα βόρεια της Βαρκελώνης, όπου έχει ένα πολύ ωραίο Λούνα Πάρκ, καταπληκτική θέα σε όλη την πόλη και έναν εντυπωσιακό καθεδρικό ναό (πρώτη φωτογραφία) Προτείνω να πάτε αλλά δεν θα επεκταθώ περισσότερο για να εξοικονομήσω χώρο. Γιατί το βράδυ είχαμε να πάμε για φαί, σε ένα κινέζικο εστιατόριο, με την ομάδα που κάνουμε castellers. Πήγαμε λοιπόν καμμιά 30+ άτομα σ'ένα κινέζικο φάγαμε, ήπιαμε και η κατάσταση άρχισε να εκτρέπεται. Μιλάμε τόση τρέλα δεν έχω ξαναδεί απο τότε που πήγαινα γυμνάσιο-λύκειο. Φωνές, τραγούδια και happenings, όπως φαίνετε στην φωτογραφία. Μέχρι και castellers πάνω στο τραπέζι κάναμε. Οι καημένοι οι κινέζοι τα παίξανε, αλλά απο την άλλη δεν είπανε ούτε κίχ. Τα παιδιά είχανε φέρει και δικά τους ποτά και ξαναγεμίζανε τις άδεις κανάτες σαγγριά φωνάζοντας 'miracla miracla!!' Πολύ γέλιο γενικότερα και ακόμα περισσότερο όταν μια κοπέλα μας έφερε να συμπληρώσουμε ένα ερωτηματολόγιο σε σχέση με το σεξ και τα castellers, οπότε φαντάζεστε τον χαβαλέ. Αφού τελιώσαμε το γεύμα μας και σχεδόν μας διώξανε οι κινέζοι, πήγαμε σε ένα κοντινό club, όπου τα πράγματα απλώς παρεκτράπηκαν κι άλλο. Χορός, φωνές, ΠΟΛΥ αλκοόλ και ζέστη. Ο συνδιασμός έφερε αποτέλεσμα και σε λίγη ώρα υπήρχανε άτομα που χορεύανε στο μαγαζί φορώντας μόνο τα εσώρουχά τους! Μετά τα βάλανε βέβαια, αλλά παράλληλα αρχίσανε να παίζουνε το παιχνίδι 'δώσε το παγάκι', όπου κάποιος έχει ένα παγάκι στο στόμα του και το δίνει στο στόμα του άλλου χωρίς να χρησιμοποιήσουνε χέρια. Όταν τελίωσαν τα παγάκια συνεχίσαμε να το παίζουμε και χωρίς αυτά. Ωραίο παιχνίδι, κρίμα που δεν έχει ελπίδες εισαγωγής στην Ελλάδα. Το βράδυ συνεχίστηκε κάπως έτσι, μέχρι τις 5-6 περίπου, όπου και ο κόσμος άρχισε να αραιώνει κι είπα σιγά σιγά να γυρίσω σπίτι. Κρίμα που δεν κάνουνε τέτοια πιο συχνά τα παιδιά.

SAGRADA FAMILIA

Χθές αποφασίσαμε να επισκευτούμε την Sergada Familia. το έργο ζωής του διάσημου αρχιτέκτονα Gaudi, ο οποίος ήτανε χρόνια μπροστά απο την εποχή του. Ξεκινήσαμε το απόγευμα μετά το μεσημεριανό γεύμα, καθότι είχα να βρεθώ και με την ομάδα που κάνει castellers, και φτάσαμε κατά τις 7 περίπου έπειτα απο μια βόλτα στην Las Ramblas και στο Barri Gótic. Εκεί βγήκαμε μερικές φωτογραφίες μπροστά στην πρόσοψη της Γέννησης, όχι όμως και τόσο καλές καθότι τα μοντέλα μου ήτανε ιδιαίτερα ανήσυχα. Η πρόσοψη της Γέννησης είναι σε γοτθικό στύλ, και άκρως ενυπωσιακή, όπως άλλωστε κι όλη η Sergada Familia, ακόμα κι αν είναι μισοτελειωμένη. Μετά πήγαμε απο την άλλη πλευρά του ναού για να δούμε την πρόσοψη των παθών, όπου είναι κατασκευασμένη με πολύ πιο μοντέρνα τεχνοτροπία, πιο κυβιστική αν θέλετε. Στην πρόσοψη των παθών συναντήσαμε κι έναν πολύ συμπαθητικό παππού καταλανό, που έκανε τον ξεναγό στους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης κι έτσι κάθησε και μας αποκρυπτογράφησε όλα τα γλυπτά που βρίσκονται σ'αυτήν την πρόσοψη, που είναι αρκετά και έχουνε και πάρα πολλούς συμβολισμούς (βλέπε κώδικα Ντα Βίντσι κτλ κτλ :Ρ) Κι εμένα κάτι τέτοια πολύ μ'αρέσουνε, σαν να μου διηγόντουσταν ιστορίες ήτανε. Οι άλλοι βέβαια κάποια στιγμή βαρέθηκαν κι έτσι σιγά σιγά με το τέλος της ξενάγησης πήραμε τον δρόμο του γυρισμού, όπου και πέσαμε για ύπνο στα γρήγορα κατά τις 12-1.

ΖΩΛΟΓΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ

Χθές το πρωί αποφασίσαμε να πάμε ζωλογκό κήπο. ο οποίος βρίσκεται μέσα στο πάρκο της Cituadella,για το οποίο σας έχω ξαναμιλήσει. Έτσι αφού φάγαμε ένα καλό πρωινό, ξεκινήσαμε. Κατεβήκαμε Barri Gótic για να το δούμε λίγο και περάσαμε και από τον καθεδρικό απ'όπου αμφότεροι ο πατέρας μου κι ο αδερφός μου δέχτηκαν το θείο φώς, όπως αποδεικνύουνε τα παραπάνω ντοκουμέντα. Μετά, έχοντας πλέον την θεία καθοδήγηση περπατήσαμε το υπόλοιπο Barri Gótic, μέχρι την Arc de Triumf, όπου έπρεπε να συναντήσω την Λάουρα να της δώσω ένα dvd με φωτογραφίες, όπως κι έγινε. Αφού χαζέψαμε λίγο και την αψίδα ξεκινήσαμε για τον ζωλογικό κήπο. Ο κήπος ήτανε πολύ ωραίος, με πολλά ζώα, εξωτικά και μη, να φανταστείτε δηλαδή φιλοξενεί περίπου 4000 ζώα που εκπροσωπούνε 400 είδη ζώων. Οπότε είχε μέσα τα πάντα. Από ελέφαντες και ρινόκερους, μέχρι δελφίνια και κροκόδειλους. Εμένα που μ'αρέσουνε πολύ τα ζώα,βρήκα τη χαρά μου και θα μπορούσα ένετα να καθήσω με τις ώρες βλέποντας μόνο τον γορίλα, ο οποίος ήταν πολύ ωραίος και συμπαθέστατος. Λίγο πριν φύγουμε πετύχαμε κι ένα show που δίνανε τα δελφίνια. Ήτανε η πρώτη φορά που έβλεπα κάτι τέτοιο και πραγματικά ήτανε πολύ εντυπωσιακό και τα δελφίνια πανέμορφα. Το μόνο πράγμα που μου χάλασε τη μέρα είναι οτι τελίωσε η μπαταρία της φωτογραφικής μου λίγο μετά αφότου μπήκαμε στον ζωλογικό, με αποτέλεσμα οι φωτογραφίες που τράβηξα να είναι ελάχιστες (να πάρει ο διάολος...) Αλλά δεν πειράζει, είναι ένας λόγος να πάω ξανά εκεί ;)

ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

Χθές με τον αδερφό μου και τον πατέρα μου είχαμε μέρα ψαριού. Πήγαμε στην κεντρική αγορά της Βαρκελώνης, κάτι αντίστοιχο με το Καπάνι στην Θεσ/νίκη, όπου έιχε ένα κάρο πάγκους με ψάρια και βεβαίως ο πατέρας μου έπαθε πλάκα, όντας μανιώδης ερασιτέχνης ψαράς. Μετά πήγαμε στο ενυδρίο της Βαρκελώνης και καλά για τον Γιώργη, αλλά εμένα κάτι μου λέει οτι στην πραγματικότητα πήγαμε για να δεί μερικά ψάρια παραπάνω ο πατέρας μου :p Στη συνέχεια γυρίσαμε σπίτι, μαγειρέψαμε και ήπιαμε και τσίπουρο που μου έφερε ο πατέρας μου απο Ελλάδα, πολύ σπεσιάλ πράγμα όμως! Μετά την αράξαμε λίγο και καθήσαμε να δούμε την παρτίδα, όπου βέβαια εγώ στο ημίχρονο την έκανα να βρώ την Λάουρα που έκανε αποχαιρετηστήριο πάρτυ. Τελικά φεύγει κι αυτή :'( Της έγραψα σήμερα ένα dvd με όλες μας τις φωτογραφίες και θα την βρώ σήμερα να της το δώσω. Πάντως μου υποσχέθηκε οτι θα έρθει να με δεί Ελλάδα και επήσης με κάλεσε να πάω να την δώ και στο Παλέρμο όπου μένει.

PADRE Y HERMANASTRO

Χθές το απόγευμα έφτασε ο πατέρας μου Βαρκελώνη μαζί με τον ετεροθαλή μου αδερφό, τον Γιώργη, απο Ελλάδα. Ευκαιρία και γι'αυτούς να δούνε την Βαρκελώνη και τ'αξιοθέατά της. Έτσι λοιπόν πήγα και τους πήρα απο το αεροδρόμιο, όπου τους βρήκα ταλαιπωρημένους μιας και η πτήση τους είχε καθηστέρηση. Πάντως μου έφερε 2 μπουκάλια τσίπουρο εδώ συν βιβλία για να έχω να διαβάζω τώρα που έχουνε τελιώσει οι εξετάσεις. Με δυο λόγια ανεφοδιάστικα μια χαρά! Μετά περάσαμε από super market για να αγοράσουμε προμήθειες και πήγαμε σπίτι για να ξεκουραστούμε. Το αστείο της υπόθεσης είναι οτι με το που φτάσαμε άρχισε να τακτοποιεί τα πράγματά μου μέσα στο δωμάτιο, πράγμα που δεν έκανε ούτε η μάνα μου! Αφού τον έβαλα στην θέση του κάναμε δυο πίτσες να φάμε και αρχίσαμε τις βαριές φιλοσοφίες. Μια φορά να μπορούσα να αποφύγω τέτοιου είδους συζητήσεις με τον πατέρα μου ρε γμτ.. Τέσπα πάντως χθές έκανε ξανά την εμφάνισή της η αγριογουρουνοοικογένεια, όπου εμφανίστηκε και πάλι ο μεγάλος αρσενικός και με αντάλαγμα λίγη πίτσα και 1 φρούτο δέχτηκε να του κάνω μερικά πορτραίτα, ένα από τα οποία παραθέτω εδώ.

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΖΩΑ

Χθές το βράδυ είχαμε επισκέπτες και μάλιστα τι επισκέπτες!!! Αγριογούρουνα!!! Πρέπει να πώ οτι το σπίτι μου είναι αρκετά βόρεια της Βαρκελώνης και οτι πιο πάνω απο το σπίτι δεν υπάρχει τίποτε εκτός απο βουνά και ένα δάσος που τελεί υπο προστασία. Έτσι εκεί πέρα η πανίδα προστατεύεται κι όντας το πιο κοντινό σπίτι στο δάσος μας επισκέπτονται αρκετά συχνά. Παλιότερα έρχονταν κάθε μέρα, καθώς όλο και κάτι τους ρίχναμε να φάνε, αλλά τώρα έχει μερικές εβδομάδες που έρχονται πιο σπάνια. Έτσι χθές ήρθε όλη η αγριογουρουνοοικογένεια, η μαμά αγριογουρούνα με τα μικρά αγριογουρουνάκια και ο μεγάλος αγριογούρουνος, ο οποίος είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ!!! Πολύ εντυπωσιακός και κρίμα που εκείνη την στιγμή η μπαταρία της φωτογραφικής μου φόρτιζε και δεν μπορούσα να τραβήξω φωτογραφίες. Έτσι έβαλα κάποιες παλιές που είχα με τη μαμά αγριογουρούνα και ένα απο τα μικρά της. Στην τελευταία φωτογραφία είναι ο Larry, ο σκύλος και φύλακας του σπιτιού, ο οποίος είναι ράτσας κόλευ αλλά μάλλον κάποια υποείδος με πολύ τρίχα, γιατί πραγματικά είναι τόσο τριχωτός που μοιάζει με λιοντάρι. Βέβαια τώρα το καλοκαίρι ο καημένος σκάει και όπου κι αν τον πετύχεις αραγμένος σε καμμιά δροσερή γωνία θα είναι.

FIESTA

Χθές βράδυ, αφού είδα και το ματς Βραζιλία-Γαλλία (άξια η Γαλλία, ότι και να λέμε) μου έστειλε μήνυμα ο Αλμπέρτο, για ένα πάρτυ που θα γινότανε σε κάποιο σπίτι, βλέπε:'τα πλεονεκτήματα του να υπάρχει ένα party animal στην παρέα'. Μιας και δεν είχα τίποτε καλύτερο να κάνω, έκανα ένα ντουζάκι και ξεκίνησα. Οι διοργανωτές βεβαίως ήτανε περίπου άγνωστοι, δηλαδή τους είχα δεί άλλη μια φορά που είχανε ξανακάνει πάρτυ στο σπίτι τους, αλλά τίποτε παραπάνω πέρα απο αυτό. Το πάρτυ ήτανε καλό, γνωρίσαμε ενδιαφέρουσες παρουσίες (αυτή στην φωτογραφία την ξέραμε απο παλιά πάντως, σημμαθήτρια στα μαθήματα Ισπανικών) αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε μουσική καθώς ήτανε κάπως περασμένη η ώρα και δεν είχε κανένας όρεξη να έρθουνε κι οι μπάτσοι στο πάρτυ. Έτσι τα πνεύματα ήτανε λίγο πεσμένα οπότε μετά απο κάνα δυο ωρίτσες ο Αλμπέρτο (ποιός άλλος;) μας ενημέρωσε για ένα άλλο πάρτυ στην παραλία (ξανά!...) οπότε μεταφερθήκαμε εκεί πέρα. Όταν φτάσαμε υπήρχαν ήδη καμμιά 20 άτομα αραγμένα στην άμμο, με αλκοόλ, κιθάρες και τέτοια, τον συνηθισμένο δηλαδή εξοπλισμό άμμου. Εκέι πάντως δεν έκατσα πολύ, αφενός μεν γιατί παραήτανε χαλαρά τα πράγματα κι αφετέρου δε γιατί οι ενδιαφέρουσες γνωριμίες μείνανε στο άλλο πάρτυ. Άσε που έχουμε κάνει τόσο πολλά πάρτυ στην άμμο κι έχει μπεί τόση άμμος στα ρούχα μου που χτίζω αυθαίρετο. Σπίτι τελικώς έφτασα καλές 4:30 οπότε και ξεράθηκα μπας και ξυπνήσω πρωί να κάνω τίποτε.

ΠΑΡΑΛΙΑ

Σήμερα που λέτε, πήγα παραλία με φίλους από το εράσμους. Από αριστερά προς τα δεξιά λοιπόν, ο Αλμπέρτο, Ιταλός και τρελό party animal (γιορτινό ζώο ελληνιστί :P) η Λάουρα, επίσης Ιταλίδα και πολύ γλυκό κορίτσι και τέλος ο Γιάν, Γερμανός και playboy γενικότερα :D Πάντως καιρός ήτανε να πάω κι εγώ να πάρω λίγο χρώμα γιατί ρεζίλι τελείως, οι Γερμανοί εδώ είναι πιο μαυρισμένοι απο μένα. Είτε γιατί μισώ την άμμο που μπαίνει παντού, είτε γιατί προτιμώ τις βόλτες μέσα στην πόλη, άντε και σε κάνα μπαρ, έχω πάει παραλία πολύ λίγες φορές, με αποτέλεσμα να είμαι άσπρος, όχι σαν γαλακτομπούρεκο αλλά σαν κρέμα τριγώνου πανοράματος τουλάχιστον :P Κι όντως τώρα νιώθω την πλάτη μου να καίει ελαφρώς, οπότε πάμε καλά. Σιγά σιγά και με μέτρο. Πάλι καλά πάντως που έφυγα νωρίς απο την παραλία για να γυρίσω εγκαίρως να δώ το Αγγλία-Πορτογαλλία, όπου προς χαρά μου νίκησε η Πορτογαλλία. Αυτούς τους Άγγλους ρε παιδί μου δεν τους χώνεψα ποτέ ποδοσφαιρικά. Άσε που οι Πορτογάλλοι μετά την νίλα που φάγανε εντός έδρας στο Ευρωπαικό, ε τους το χρώσταγε η μοίρα πιστεύω. Κλείνω και πάω να δώ το Γαλλία-Βραζιλία. Και μακάρι να βγούνε σωστά τα προγνωστικά. Brazil a tope!